นี่คือคำพูดแสดงความรู้สึกขอบคุณจากใจของ SKE48 มัตสึอิิ จูรินะ (15)
ที่มีให้กับมาเอดะ อัตสึกะ ซึ่งใกล้จะจบการศึกษาจากAKB48ในอีกไม่นานนี้
เมื่อปีที่แล้ว ที่จูรินะถูกชวนไปค้างคืนที่บ้านของมาเอดะ
พวกเธอได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์การเผชิญกับแรงกดดันอันหนักอึ้งในฐานะเอสของวง
ยังไม่รู้สึกเลยค่ะ ว่าเดี๋ยวมาเอดะซังก็จะไม่อยู่แล้ว จูรินะกล่าว
ครั้งแรกที่พวกเธอเจอกันคือในปี 2008
ระหว่างการฝึกซ้อมของซิงเกิล Oogoe Diamond ของ AKB48 ก่อนที่SKE48จะเปิดตัว
ตอนนั้นจูรินะถูกเลือกเป็นเซนเตอร์ของAKB48
ในขณะที่มาเอดะถือว่าเป็นหน้าตาของAKB48อยู่แล้ว.
「สำหรับฉันเธอดูเป็นผู้ใหญ่มากๆ ดูสำรวม และจำได้ว่ามีออร่าพิเศษลึกลับบางอย่างแผ่ออกมา 」
เวลานั้น จูรินะในวัย11ขวบก็รับรู้ถึงมาเอดะภายใต้แสงไฟสาดส่อง
สำหรับจูรินะแล้ว "บางอย่าง"ที่เธอสัมผัสได้คือสำนึกในฐานะมืออาชีพของมาเอดะ
แต่ถึงแบบนั้น แม้ในทุกวันนี้มาเอดะก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นรูปธรรม
ที่ทำให้เห็นว่าได้พยายามอย่างมากมาชัดเจน
มันไม่ใช่อะไรที่เธอจะแสดงออกมาให้เห็นนะ แต่ฉันรู้ว่าจริงๆแล้วข้างในน่ะ
เธอกดดันมากๆ เป็นคนที่งานยุ่งยิ่งกว่าใคร เจ้าตัวต้องล้ามากแน่ๆ
และมีหลายครั้งนับไม่ถ้วนที่เธอมาฝึกด้วยกันไม่ได้
เธอมักจะบอกว่า "ทำไม่ได้หรอก จำไม่ได้ค่ะ"เสมอ
แต่เมื่อไหร่ที่ขึ้นไปอยู๋บนเวที เธอก็ทำได้ ฉันก็คิดว่า "เท่สุดๆ" "สมแล้ว(ที่เป็นอัตจัง)"
จูรินะเฝ้าไล่ตามตัวตนที่มั่นคงและไว้ใจได้นี้มาตลอดสี่ปี
เป็นช่วงโปรโมท Heavy Rotation ที่ฉันคิดว่าเธอเจ๋งที่สุด
มาเอดะซังล้มป่วยและไม่สามารถมาแสดงได้
เพราะงั้นฉันเลยถูกสั่งทันทีทันใดว่า "ไปเต้นแทนหน่อย"
ก็จำท่าเต้นของเธอได้แล้วนะแต่สุดท้ายมาเอดะซังก็บอกว่า "ฉันจะขึ้น"
แล้วเธอก็ขึ้นไปแสดงจริงๆ พอเห็นแบบนั้นแล้ว ฉันก็คิดในใจว่า "เค้าต้องทำได้แน่ๆ"
หลังจากนั้นก็หลายต่อหลายครั้งเลยที่ฉันโดนบอกให้ไปเต้นแทนเธอ
แต่ยังไงก็จะใจเย็นและมั่นใจเสมอว่า
"นี่น่ะ มาเอดะซังนะ เจ้าตัวต้องมาแน่ๆ"
สุดท้ายก็ไม่มีซักครั้งเลย ที่ฉันต้องไปเต้นแทนเธอจริงๆ
ความทรงจำประทับใจที่สุดที่จูรินะมีกับมาเอดะ
คือการที่เธอถูกมาเอดะชวนไปนอนค้างที่บ้านเมื่อปีก่อน
ฉันว่ามาเอดะซังน่ะ นานๆครั้งมาก หรือแม้แต่ไม่เคยเลยที่จะชวนรุ่นน้องไปค้างที่บ้าน
เพราะแบบนั้นฉันเลยดีใจมากๆ ทาคามินะซังก็อยู่ที่นั่นด้วย
พวกเราก็ไม่ได้ไปทำอะไรกันมากหรอก ก็แค่ทานข้าวเย็นด้วยกันแล้วก็นอนค้างคืนด้วยกัน!
ทั้งสามร่วมแลกเปลี่ยนปัญหาและความกังวลใจเกี่ยวกับวงของตนด้วย
พวกเธอเปิดอกพูดคุยทุกอย่างหรือแม้แต่จุดอ่อนให้กันและกันฟัง
ฉันเชื่อนะว่ามันมีบางเรื่อง ที่คุณไม่มีทางเข้าใจหรอกถ้าไม่ได้เป็นเซนเตอร์
ฉันเป็นเซนเตอร์ของSKE และมั่นใจว่าต้องลำบากกว่านี้แน่ๆถ้าคุณเป็นเซนเตอร์ของAKB
เมื่อไหร่ที่ได้มองไปยังมาเอดะซังก็จะคิดเสมอว่าที่ฉันกำลังเผชิญอยู่
มันเป็นเรื่องเล็ก ทำให้รู้สึกขึ้นมาเลยว่า
"ยังต้องพยายามอีกเยอะเลย กว่าจะถึงที่สุดจริงๆ"
เพราะแบบนั้น ฉันต้องพยายามให้เต็มที่เหมือนกันค่ะ!
English Translation : sakaeandfrog
ดีใจที่จูจังเข้ากับคนอื่นๆได้ดี
ตอบลบ