[แปล] บทความ "เพราะชีวิตมีแค่ครั้งเดียว" มัตสึอิ จูรินะ E-talentbank

https://e-talentbank.co.jp/interview/111229/

"เพราะชีวิตมีแค่ครั้งเดียว" สิ่งที่มัตสึอิ จูรินะได้จากการพักงานไป 2 ครั้ง

"พอมีงานใหญ่ๆที่ต้องรับผิดชอบโหมเข้ามาเยอะๆ ตัวเองก็จะเริ่มคิดว่ายากจังนะ พอเริ่มรู้สึกแย่ ร่างกายมันก็แย่ตามไปด้วย ถึงจะดูเหมือนแข็งแรงดี แต่ก็เคยเป็นปอดบวมมาสองรอบ แล้วยังเคยเป็นงูสวัดด้วย ฉันไม่ได้เป็นคนแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"

ด้วยสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในช่วงปลายปีแรกของยุคเรย์วะ เมื่อได้กลับมาทำงานอีกครั้งในปลายเดือน 11 หลังจากพักงานเพราะสุขภาพร่างกายไม่อำนวย มัตสึอิ จูรินะมีสีหน้าที่สดใสเหมือนก่อนหน้านี้ไม่ผิดเพี้ยน

ในปี 2018 เธอก็พักงานไปประมาณ 2 เดือนเพราะเรื่องสุขภาพ คราวนี้พักไปประมาณ 1 เดือน แม้จะพักงานแค่ช่วงสั้นๆแต่เธอกล่าวว่า "มันเศร้าค่ะที่อดเข้าร่วมทั้งการแสดงครบรอบ 11 ปีของ SKE48 ทั้งงานของ ONE Championship"

อีกงานนึงที่เธอรู้สึกเสียดายมากคือ การที่อัลบั้มโซโล่ "Privacy" อัลบั้มแรกของตัวเองวางขาย เธอเริ่มพักงานวันที่ 25 เดือน 9 ในขณะที่อัลบั้มจะวางขายวันที่ 5 เดือน 10 ทำให้ไม่สามารถโปรโมทอัลบั้มตามที่วางไว้ได้

เนื้อเพลงทุกเพลงในอัลบั้ม จูรินะรับหน้าที่เขียนเองทั้งหมด เป็นผลงานชิ้นโบว์แดงที่เผยให้เห็นถึงอารมณ์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เดิมทีเนื้อเพลงเหล่านี้ เริ่มเขียนจากความตั้งใจของเธอที่อยากทำความเข้าใจในเพลงที่ตัวเองร้องให้ดีขึ้น

"เริ่มเขียนเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้วค่ะ เป็นเหมือนไดอารี่บันทึกความรู้สึกของตัวเอง พอบอกเรื่องนี้กับอากิโมโตะเซนเซย์ เขาก็บอกว่า "งั้น ถ้าทำเป็นเพลงขึ้นมาก็น่าจะดีไม่ใช่เหรอ" เรื่องก็เป็นมาอย่างนั้นแหละค่ะ"

เพลงที่ได้บันทึกเสียงในอัลบั้มเป็นเพลงรักอยู่หลายเพลง จูรินะเองพูดถึงมุมมองความรักของตัวเองอย่างขำๆว่า "เป็นหญิงสาวที่น่ารำคาญ เอาแต่ใจ"

ตัวอย่างเช่น เนื้อเพลงเพลงหนึ่งในอัลบั้ม "Aishiteru"

"ฉันรักเธอ

ที่อยากได้ยินจากเธอตอนนี้

คือฉันรักเธอ

มองตาฉันแล้วบอกฉันสิ

ไม่ใช่ชอบ รักต่างหาก

ไม่ใช่ชอบมาก รักต่างหาก"

"แม้ฝ่ายนั้นจะบอกว่าชอบมาแล้ว ก็ยังต้องการมากกว่านั้นอีก เป็นเพลงที่เขียนจากความคิดทั่วไป แบบว่า "นี่ฉันก็บอกว่าชอบแล้วนะ ยังไม่พออีกเหรอ" อยากให้โมโหนิดนึง พูดเอาแต่ใจหน่อยๆ "พูดอะไรเนี่ย แต่เอาเถอะเพราะน่ารักจะยกโทษให้ก็ได้" อะไรประมาณนั้นค่ะ ฮ่าๆๆ"

เป็นส่วนหวานๆที่จูรินะผู้มีภาพลักษณ์ค่อนไปทางเด็กผู้ชายไม่เคยแสดงให้เห็นมาก่อน เจ้าตัวเองก็อยากซ่อนมันเอาไว้อยู่เหมือนกัน

"นิสัยของฉันน่ะ คิดว่าแฟนๆที่มาจับมือฉันทุกคนรู้ดีค่ะ อย่างเช่น ถ้าไปต่อแถวจับมือเมมเบอร์คนอื่น ฉันจะโกรธ เพราะฉันเป็นพวกขี้หึงมาก ฮ่าๆๆๆ ถ้าเป็นคนที่รู้อยู่แล้วจะบอกว่าเพลงนี้มันช่างจูรินะจริงๆ แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่รู้ ดูฉันเฉพาะในทีวีก็คงรู้สึกประหลาดใจค่ะ ที่จริงก็อยากซ่อนเอาไว้ แต่ในฐานะผู้หญิงอายุ 22 ฉันอยากให้หญิงสาวไม่ว่าจะรุ่นเดียวกันหรือเด็กกว่า หรือคนที่กำลังมีความรัก ฟังแล้วมีความรู้สึกร่วมว่า "ฉันก็เป็นแบบนั้น" "

ในบรรดาเพลงที่จินตนาการเกี่ยวกับความรักหลายเพลงนั้น เพลงเดียวที่เขียนขึ้นมาจากประสบการณ์และความฝันของตัวเธอเองคือ "Ano hi kawashita yakusoku" (สัญญาที่ให้ไว้วันนั้น) "เพราะมีเธอถึงไม่ยอมแพ้ เพราะมีเธอถึงได้พยายาม" เธอในเพลงนี้หมายถึงเมมเบอร์ในวง ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง(สตาฟฟ์) ครอบครัวและแฟนๆ

"คนมักจะมองว่าฉันแข็งแกร่ง มีคนเคยบอกฉันว่า "ดูเป็นคนที่สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว" แต่ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้น มนุษย์น่ะ ไม่สามารถอยู่ตัวคนเดียวได้ใช่มั้ยล่ะคะ เพราะมีกำลังใจจากใครสักคนถึงทำความฝันให้เป็นจริงได้ ไปถึงเป้าหมายได้ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ตัวคนเดียวมันไม่สนุกหรอกค่ะ เป็นเพลงที่เขียนด้วยความคิดว่าฉันเองก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน"

"ประกาศความเป็นมนุษย์" ของมัตสึอิ จูรินะ ในขณะที่วิ่งไปในฐานะไอดอล ก็มักจะรู้สึกถึงช่องว่างระหว่างสิ่งที่คนอื่นคิดกับสิ่งที่ตัวเองเป็นจริงๆ

"ฉันว่ามันต่างกันคนละขั้วเหมือนชายหญิงเลยค่ะ เวลาที่ออกไปบนเวทีจะดูแข็งแกร่งเป็นพิเศษ อารมณ์แบบจะออกไปท้าทายด้วยความรู้สึกที่แข็งแกร่ง ถ้าไม่งั้นฉันจะพ่ายแพ้ ไม่ก็โดนบดขยี้ มีเด็กๆอยู่มากมาย มีเมมเบอร์อยู่มากมาย มีแฟนๆอยู่มากมาย จะพ่ายแพ้ต่อคำพูดต่างๆที่โยนเข้ามาไม่ได้ แต่ปกติแล้วฉันไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด"

ทุกๆวันที่ต้องแบกรับภาระเกินความจำเป็นและเคร่งเครียด บังคับให้ตัวเองต้องสมบูรณ์แบบ ต้องการให้รอบๆตัวมีความอดทนเหมือนตัวเองด้วย

"ในฐานะผู้นำของ SKE48 และ48group ฉันคิดอย่างจริงจังในทุกๆเรื่อง เราจะทำอะไรแบบขอไปทีตลอดไม่ได้ ฉันยังเด็กและฉันก็ทำโดยไม่มีคำว่าทำไม่ได้ แต่ก็มีคนที่ไม่อยากทำ หรือไม่ตั้งใจทำอยู่ใช่มั้ยล่ะคะ หรือบางคนก็อยากทำตามทัศนคติเดิมๆของตัวเอง ถึงอย่างนั้น ในขณะที่ตัวเองทำอย่างอดทน พอเห็นคนที่ไม่มีความอดทนแล้วก็อดเศร้าไม่ได้ มันเจ็บปวด ฉันเริ่มรู้สึกไม่ชอบตัวเองที่คิดแบบนั้น"

บรรยากาศที่เคร่งเครียดรอบตัวจูรินะที่เป็นแบบนั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป หลังจากที่เธอกลับมาจากการพักงานในปี 2018 ในบทสัทภาษณ์ต่างๆ เธอก็พูดว่าตัวเองจะถอยลงก้าวนึง ฝากให้เมมเบอร์คนอื่นๆจัดการแทน

"เมมเบอร์หลายๆคนมาบอกฉันว่า "อย่าต่อสู้ลำพังเลยนะคะ" "พึ่งพาพวกเราบ้างเถอะ" แฟนๆของเมมเบอร์คนอื่นก็มาทักทายที่งานจับมือว่า "พวกเราเป็นกำลังใจให้นะ มาพยายามด้วยกันเถอะ" ก็เลยเริ่มรู้สึกว่าปล่อยวางบ้างก็คงไม่เป็นไร รู้สึกเหมือนตัวตนข้างในค่อยๆเผยออกมา"

เมื่อเดือน 3 ปีนี้ การเปลี่ยนการบริหารจัดการวงจาก AKS มาเป็น Zest ในปัจจุบันก็ถือเป็นเรื่องใหญ่

ก่อนอื่น สตาฟฟ์ของบริษัทใหม่จะพูดคุยกับเมมเบอร์ทุกคนว่า "อยากทำอะไร" "ความฝันคืออะไร" "ทำอะไรได้บ้าง" รับฟังอะไรหลายๆอย่าง และบอกว่าอยากจะนำไปเชื่อมโยงกับงานในอนาคต

"ฉันคิดมาตลอดเลยว่าอยากให้เมมเบอร์ SKE หลายๆคนได้อยู่ในสปอตไลต์บ้าง ใน SKE มีเด็กที่มีความสามารถมากมายหลากหลาย มีงานหลายๆอย่างที่พวกเขาอยากทำ แต่ที่ผ่านมากลับอยู่ในสภาพที่ไม่ได้ให้พวกเธอแสดงออกได้อย่างเต็มที่ ทุกคนก็ไม่ค่อยสบายใจกัน"

"ถ้าเปลี่ยนเร็วกว่านี้ก็ดีนะคะ ฮ่าๆๆ การมีคนมาดูแล SKE โดยเฉพาะเป็นสิ่งจำเป็นค่ะ เรื่องนี้ไม่รู้ว่าจะดูเอาแต่ใจ ดูเว่อร์ไปหรือเปล่า แต่การมีคนที่คิดถึงเราเป็นอันดับแรกเป็นเรื่องที่ดีมากๆ พวกเราเองก็เริ่มเบาใจได้"

มันคือการเปลี่ยนแปลงที่รอมานาน ในเวลาเดียวกันก็คิดแบบนั้น

"ถ้ามัน(เปลี่ยน)เร็วขึ้นอีกหน่อย ก็คงไปได้ดีขึ้นกว่านี้ บางคนอาจจะไม่จบการศึกษาก็ได้ แม้จะมีคิดแบบนั้นบ้าง แต่ถึงจะมองย้อนกลับไปมันก็ไม่ได้ช่วยอะไร...ตัวฉันน่ะ รู้สึกดีจริงๆที่ยังคงอยู่ตรงนี้โดยไม่ยอมแพ้ ในที่สุดก็มีคนที่คิดถึงแต่เรื่องของ SKE เพิ่มขึ้นแล้ว จะต้องเชื่อมั่นและมุ่งไปข้างหน้า"

การพักงานรอบ 2 ในสภาพการณ์เช่นนี้ ก็ทำให้ความรู้สึกของจูรินะค่อนข้างผ่อนคลาย

"ฉันคิดว่าเราจะทำอะไรก็ได้ แฟนๆก็มาบอกในงานจับมือว่า "ทำอะไรที่ตัวเองชอบเถอะ" เมื่อก่อนแฟนๆที่โกรธเพราะเปลี่ยนสีผมก็มี แต่ตอนนี้เหมือนจะไม่มีแล้ว ถึงจะเปลี่ยนสีผม เขาก็จะบอกว่า "น่ารักจัง" ชีวิตมีแค่ครั้งเดียว จงใช้ซะ เพราะเป็นมนุษย์ที่อยากใช้ทุกๆนาทีทุกๆวินาทีให้คุ้ม เลยตัดสินใจแล้วว่าจะทำสิ่งที่อยากทำค่ะ"

เมื่อพิจารณาเรื่องสุขภาพแล้ว ซิงเกิ้ล SKE ที่จะวางแผงเดือน 1 นี้ เป็นครั้งแรกตั้งแต่ก่อตั้งวงมาที่เธอไม่ติดเซมบัตสึ

"ก็เศร้าค่ะ ตอนแรกที่สตาฟฟ์มาบอกก็ไม่ค่อยอยากเชื่อ...แม้จะมีคิดว่าประวัติศาสตร์ที่เราสร้างมาถึงตอนนี้จะหายวับไปงั้นเหรอ แต่ในขณะที่ไม่มีฉัน เมมเบอร์คนอื่นก็จะได้รับความสนใจตรงจุดนั้นบ้าง ฉันเริ่มมองในแง่ดีว่าให้คนได้เห็น SKE ในแบบใหม่ๆก็ดีนะ"

ความคิดที่มีต่อ SKE48 และ 48group ทั้งหมดก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปด้วย

"ที่ผ่านมา ฉันตกหลุมรัก SKE48 และ 48group มากๆ แต่มันมากเกินไปจนเริ่มแย่ เริ่มมองในมุมแคบๆจนไม่อาจดูแลตัวเองได้ จากนี้ก็คิดว่าคงต้องขอนอกใจไปมองด้านอื่นๆบ้างค่ะ"

อย่างหนี่งในนั้นก็คือ การเขียนเพลงเหมือนที่ทำในโซโล่อัลบั้ม เธอเขียนเพลงทั้งหมด 11 เพลงในเวลาประมาณ 1 เดือนที่พักงาน และยังมีการพูดคุยว่าจะนำเนื้อเพลงให้ศิลปินอื่นไปทำเพลงอีกด้วย

"ฉันอยากเป็นนักแต่งเพลงด้วย ไม่ใช่แค่นักร้อง อยากเป็นอากิโมโตะเซนเซย์คนต่อไปค่ะ เพราะฉันฟังและร้องเพลงของอากิโมโตะเซนเซย์มาตลอด เลยเข้าใจวิธีที่อากิโมโตะเซนเซย์เขียนเนื้อเพลง ถ้าจบการศึกษาก็อยากไปเป็นศิษย์ของอากิโมโตะเซนเซย์ คอยเรียนรู้อยู่ข้างๆ ฉันสนุกกับการเขียนเพลงขนาดนั้นเลยล่ะค่ะ"

เมื่อถามว่า "อยากเขียนเพลงให้เมมเบอร์คนไหน?" เธอก็คิดหนัก "ยากจัง เพราะฉันรู้เรื่องของทุกคนเลย" แต่ชื่อที่ยกขึ้นมาก็คือ อาโออุมิ ฮินาโนะ เมมเบอร์เคงคิวเซย์

"อาโออุมิจัง ตอนนี้แสดงในตำแหน่งของฉันอยู่ในสเตจ Te wo tsunaginagara ซึ่งเป็นสเตจแรกที่ SKE ได้รับมาค่ะ ตรงนี้เธอได้รับการผลักดันเป็นพิเศษ ในขณะที่มีรุ่นพี่อยู่ เด็กที่มีประสบการณ์น้อยสุดกลับได้ยืนเป็นเซนเตอร์ คล้ายๆตัวฉันเองในสมัยก่อนเลย ถึงเธอพยายามอย่างหนัก ไม่แสดงจุดอ่อนออกมาให้เห็น แต่ฉันก็คิดนะว่า "ลำบากมากเลยนี่นา" "คงกดดันน่าดูเลยนะ" เมื่อลองได้คุยกัน ได้ฟังคำพูดมากมาย ก็จะเข้าใจความรู้สึกได้ แต่เรื่องนี้น่ะ ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยผ่านมาก่อนจะไม่มีทางเข้าใจได้เลย ทุกคนก็อยากเป็นเซนเตอร์ ทุกคนก็รู้สึกอิจฉา อาโออุมิจังที่ต่อสู้อยู่ท่ามกลางความคิดแบบนั้น ในมุมมองของฉันมันช่างงดงาม อยากทำอะไรให้เธอสักอย่าง ดังนั้นเลยอยากเขียนเพลงให้"

อีกคนที่ถูกยกชื่อขึ้นมาคือ อิดะ เรโอนะ รุ่น 6 เธออยากให้สปอตไลต์ส่องลงมาที่เมมเบอร์ที่พยายามมากๆบ้าง

"กับรุ่นน้อง ต้องปลูกฝังหลายๆอย่างเอาไว้ให้ดี ตัวเองก็ต้องทำให้ดีด้วย เมมเบอร์เด็กๆและเมมเบอร์ที่เพิ่งเข้ามาใหม่จะกระตือรือร้นมากกว่าใคร แม้ตัวเองจะเต้นได้แล้ว แม้คนรอบข้างจะมองว่าไม่ต้องพยายามมากก็ได้แล้ว แต่ก็ยังทำมันออกมาอย่างดีที่สุด แบบนั้น ฉันคิดว่ามันเท่มากเลย เมมเบอร์ที่ยังไม่เคยติดเซมบัตสึเลยสักครั้ง ฉันอยากให้โอกาสมาถึงเด็กแบบนี้บ้างค่ะ"

ว่าแต่การเดบิวต์เดี่ยวๆ ไม่ใช่ในนามของวง มีอะไรที่สามารถทำได้บ้างนะ

"คอสตูมกับเมคอัพมั้งคะ ถ้าออกมาคนเดียวไม่มีวงอยู่ด้วย จะต้องทำให้มีความสมดุล แต่ว่าตัวคนเดียวก็สามารถทำอะไรอิสระ รูปที่ใช้โปรโมตก็แทบไม่ได้แต่งหน้าเลย โชว์ผิวของตัวเอง ดูสะอาดๆตา การทำแบบนี้ถ้าเป็นวงก็คงยากค่ะ"

ในทางกลับกัน การทำกิจกรรมในฐานะ AKB48 ก็ค่อนข้างลำบากกับคอสตูมของกรุ๊ปที่มีรูปแบบกำหนดตายตัว

"ฉันไม่ค่อยเข้ากับชุดน่ารักๆพวกนั้น เลยไม่ค่อยอยากใส่ค่ะ แต่ว่า...เอาความจริงนะคะ เพราะเมมเบอร์อายุน้อยๆก็เข้ามาเยอะขึ้น ทางฉันก็ต้องใส่ตามให้เหมือนๆกัน แต่การที่มียูกิรินซัง (คาชิวากิ ยูกิ) อยู่เป็นความหวังของฉันค่ะ ฮ่าๆๆๆ อย่างยูกิรินซังกับสุดะจัง (สุดะ อาคาริ) อายุมากกว่าฉันอีก เขายังใส่ได้เลย ฉันเลยบ่นไม่ได้ ชุดน่ารักๆน่ะ น่าอายจะตาย แต่ไม่ว่ายังไงจะพยายามดึงการแต่งหน้าทำผมให้มาทาง(ของตัวเอง)นี้ให้ได้ ฮ่าๆๆ"

ในวันที่ 6 เดือน 1 จูรินะจะจัดโซโล่ไลฟ์ โดยไม่มีผู้เข้าชม ลักษณะของไลฟ์จะถ่ายทอดผ่าน SHOWROOM

"ฉันน่ะ ไม่ค่อยชอบอะไรธรรมดาๆค่ะ อยากทำอะไรที่มันแตกต่าง พอคิดอะไรหลายๆอย่างแล้วไม่มีผู้เข้าชมดีกว่า อย่างเวลาไปออกรายการเพลง ก็มีแฟนๆบอกว่า "หาไม่ค่อยเจอเลย" แต่คราวนี้จะถ่ายฉันเต็มๆ ก็คงจะได้สนุกเต็มที่ ตอนที่ประกาศว่าจะไม่มีผู้เข้าชมก็มีคนถามเหมือนกันว่า "ทำไมถึงไม่ให้คนเข้าไปดูล่ะ" เรื่องนั้นมันมีที่มาค่ะ คือหลังจากไลฟ์วันที่ 6 เดือน 1 แล้ว ตอนที่ฉันได้เล่นโซโล่ไลฟ์ต่อหน้าคนดูจริงๆ ตัวฉันเองก็คงจะยินดีมากขึ้นไปอีก ฉันอยากเห็นภาพแบบนั้นค่ะ"

ทั้งกับวง และกับตัวเอง เธอผ่อนคลายมากกว่าแต่ก่อน จูรินะผู้ที่อธิบายนิสัยของตัวเองว่า "ใจร้อน" ตอนนี้กำลังคิดถึงอาชีพในอนาคตอยู่

"หลังจบการศึกษาจากวง ฉันก็อยากเป็นศิลปินที่ได้ร้องได้เต้นต่อไป ฉันเข้ามาในวงการเพราะชื่นชอบอามุโระ นามิเอะซังกับโคดะ คุมิซัง แล้วก็สักวัน อยากทำสิ่งที่ตัวเองยังไม่เคยทำ คือการเป็นโปรดิวเซอร์ที่เจ๋งกว่าซาชิฮาร่า ริโนะซังค่ะ ต่อให้จบการศึกษาแล้ว ก็คิดว่าดอกไม้จะเบ่งบานเพิ่มอีกค่ะ"

แผ่นหลังของมัตสึอิ จูรินะผู้ที่ออกวิ่งในฐานะไอดอลมาตั้งแต่อายุ 11 ปี ขณะนี้ดูเบา(ภาระ)ลงกว่าแต่ก่อน ดังนั้นต่อจากนี้ เธอต้องกระโดดได้สูงขึ้นอีกเป็นแน่

[สเตจจบการศึกษา] จดหมายจากจิคาโกะถึงเรียวฮะ

ถึง เรียวฮะซัง

คิตากาว่า เรียวฮะที่ฉันได้ใช้เวลาอยู่ด้วยนั้นเป็นคนที่เต็มไปด้วยความใจดีค่ะ

คำพูดที่เรียวฮะซังเคยพูดไว้ เธอพูดว่า "จนถึงตอนนี้ที่ได้ทำงานมาก็มีช่วงเวลาที่เจ็บปวด ฉันไม่อยากให้เมมเบอร์คนอื่นต้องมาเจอกับความเจ็บปวดแบบที่ฉันเคยเจอ"

ด้วยคำพูดนั้น อย่างเวลาที่เธอเห็นเมมเบอร์รู้สึกประหม่าเพราะติดเซมบัตสึครั้งแรก เธอก็เป็นคนแรกที่เข้าไปถามไถ่ แล้วก็เข้าไปกอด

ตอนที่ฉันได้เลื่อนขึ้นทีม S ก็ด้วย ช่วงที่ฉันอยู่คนเดียวในทีมที่ไม่มีเพื่อนรุ่นเดียวกัน เรียวฮะซังก็เข้ามาคุยด้วย ทำให้สบายใจขึ้นทั้งที่ตัวเองก็เป็นคนขึ้อายแท้ๆ

ตอนแรกฉันคิดว่า "ทำไมถึงได้เซ้าซี้ขนาดนี้นะ" แต่มาคิดดูตอนนี้ ที่ทำไปก็เพื่อจิกะนั่นเอง จิกะที่ทึ่มๆคนนั้นตอนนี้เข้าใจแล้วล่ะ

ถ้ามีคนที่กำลังหนักใจอยู่ก็จะยื่นมือเข้ามาช่วยแม้ต้องเสียสละตัวเอง เรียวฮะซังน่ะใจดีมากๆจนล้นเกินเลย

แต่ว่าไม่ใช่แค่ใจดีนะ เรื่องที่ฉันโดนดุก็มีบ่อย ถ้าบ่นออกมาแม้แต่นิดเดียวก็จะโดนดุหนักมาก รู้สึกว่าทะเลาะกันก็มี แต่ก็เป็นฉันที่อารมณ์เสียเองตลอดเลย เรื่องพวกนั้นต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ลำบากนะ

น่าแปลกที่ฉันจำไม่ได้เลยว่าทำไมเราถึงสนิทกัน เมื่อไหร่ที่เราเริ่มไปค้างบ้านกัน เริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ข้างๆกันตรงนี้ กลายเป็นคนที่อยู่ข้างๆกันเสมอ

ตอนแรกเราเป็นเด็กๆในทีมด้วยกัน วันๆก็เล่นสนุกโหวกเหวกโวยวายตามประสา

แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราก็ได้เป็นลีดเดอร์กับรองลีดเดอร์ของทีม

ถ้าเป็นคนที่เคยเห็นเราตอนเริ่มแรกคงคิดไม่ถึงแน่ๆ เราเคยสบายมากๆเพราะมีพวกรุ่นพี่อยู่ เพราะงั้นพอถึงเวลาที่เราต้องมาอยู่ในฐานะคนคอยสรุปภาพรวมให้ทุกคนแล้วเราไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไง เรื่องที่จะสอนรุ่นน้องก็ไม่สามารถสื่อสารออกไปได้ เราเลยได้คุยกันเรื่องทีมเยอะมาก

เพราะเรียวฮะซังน่ะใจดีมากๆ เลยไม่ใช่คนประเภทที่จะพูดสรุปด้วยคำพูดที่เข้มงวด แต่เธอจะสรุปให้ทุกคน ทีละคนๆด้วยความรัก พวกเรารุ่นน้องคอยมองแผ่นหลังนั้นอย่างดีเลย

พอมองย้อนกลับไปในช่วงที่เรียวฮะซังลำบากมากที่สุดในฐานะลีดเดอร์ จิกะเองช่วยอะไรไม่ได้เลย ทั้งการรับฟังเรื่องของเรียวฮะซัง ทั้งเรื่องที่อยู่ข้างๆเวลาที่ลำบาก ทั้งเวลาที่หนักใจฉันก็ไม่สามารถให้คำปรึกษาอะไรได้เลย

เพราะในทีมมีรุ่นพี่น้อย รุ่นพี่ที่จะปรึกษาด้วยได้ก็มีน้อย พอคิดว่าเธอต้องรับภาระคนเดียวมากมาย ฉันก็รู้สึกผิดมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่แค่ความกดดันของลีดเดอร์แต่ยังมีความกดดันในฐานะเอซและเซนเตอร์ด้วย ไหนจะเป็น MC ในรายการต่างๆ เธอต้องแบกรับความกดดันมากมาย ถึงอย่างนั้นเรียวฮะซังก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอออกมาให้ทั้งรุ่นน้องและฉันเห็นเลย ทั้งๆที่เข้ามาเป็นไอดอลเพราะชอบไอดอล แต่พอได้เป็นแล้วกลับมีเรื่องที่ยากลำบากมากกว่าเรื่องสนุกๆ

คนที่อยู่ข้างหน้าก็มีเรื่องที่กังวลสำหรับคนที่อยู่ข้างหน้า คนที่อยู่ข้างหลังก็มีเรื่องที่กังวลสำหรับคนที่อยู่ข้างหลัง ไม่มีใครหรอกที่ไม่มีเรื่องให้กังวล

ไม่ว่าใครก็มุ่งที่จะก้าวขึ้นไปให้สูงขึ้น ความกังวลจึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้ทุกคนยอมรับ ไม่ได้มีเฉพาะคำพูดดีๆ คำพูดที่ทำให้เสียใจก็มีเยอะ

เธอรับมันมาด้วยใจทีละอย่างๆ เป็นอีกครั้งที่ฉันคิดว่าเรียวฮะซังน่ะผ่านอะไรมาเยอะจริงๆ แต่ว่าเรื่องนี้ฉันว่าแฟนๆของเรียวฮะซังแล้วก็ตัวเรียวฮะซังเองรู้ดีที่สุด

ฉันมีความสุขจริงๆที่ได้ทำงานในฐานะทีม S อยู่ทีมเดียวกันมาตลอด แม้ว่าได้แค่นั้นจะสุดยอดแล้วก็ตาม แต่ถ้าให้พูด ฉันอยากให้เราติดเซมบัตสึ SKE48 ด้วยกันนะ

เพราะเราอยู่ด้วยกันตลอด สำหรับจิกะแล้ว เรียวฮะซังที่ทำงานในฐานะเซมบัตสึน่ะเจิดจ้ามากๆเลย

ฉันพยายามด้วยความคิดว่าสักวันตัวเองจะได้ไปอยู่ที่จุดนั้นบ้าง จนในที่สุดเมื่อถึงเวลาที่จิกะทำได้แล้ว แต่ในบรรดาเมมเบอร์ที่ได้ร้องซิงเกิ้ลนั้นกลับไม่มีเรียวฮะซังอยู่ด้วย

คำพูดที่พูดในตอนนั้นว่า "จนกว่าเรียวฮะจะกลับมาติดเซมบัตสึ ช่วยเป็นเซมบัตสึต่อไปด้วยนะ" ฉันเชื่อนะ ทั้งๆที่ฉันเชื่อคำๆนั้นแท้ๆ พอฉันพูดว่าเรามาติดเซมบัตสึด้วยกันเถอะ เธอก็ยังตอบอยู่เลยว่า "งั้นก็เป็น(เซมบัตสึ)ต่อไปสิ"

ถ้าฉันติดเซมบัตสึในเพลงที่แล้ว เพลง "Stand by you" ล่ะก็นะ...ถึงแม้ตอนนี้มันจะสายไปแล้วที่จะมาเสียดาย แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ยังเสียดาย

จิกะมักจะใช้เวลานานเกินไปเสมอกว่าจะทำความฝันให้เป็นจริงได้ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่อาจทำให้ความฝันที่ "ชิปเปอร์" (Zipper ชื่อคู่หูจิกะเรียวฮะ) จะติดเซมบัตสึด้วยกันเป็นจริงได้

มันเหงาจริงๆ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหงา แม้ว่าต่อจากนี้จะยังได้เจอกันอยู่ แต่มันก็เหงาอยู่ดี

พอคิดว่าเดือนหน้าคนที่อยู่ด้วยกันมาร่วมๆ 6 ปีจะไม่อยู่ด้วยแล้ว มันก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่

เรียวฮะซังน่ะเป็นลีดเดอร์ที่เอาใจใส่เมมเบอร์ทุกๆคนมากที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลยล่ะ เป็นคนที่รักทีมมากกว่าใคร ฉันคิดว่าเรียวฮะซังเป็นลีดเดอร์ที่ใจดีที่สุดในโลก

จากนี้ไป ฉันก็อยากจะจับมือเดินข้างๆกันแม้เราจะแก่จนเป็นป้าหน้าย่นก็ตาม

เรียวฮะซัง 7 ปีที่ผ่านมาพยายามมาได้ดีมากเลย จากนี้ก็ขอให้คิดถึงตัวเองมากๆให้เท่ากับที่คอยคิดถึงคนรอบข้าง ให้เท่ากับที่อดทนมาตลอดนะ ถึงตาเรียวฮะซังจะมีความสุขมากๆบ้างแล้ว

ฉันรู้สึกขอบคุณมากจริงๆ มากจนไม่ว่าจะพูดขอบคุณกี่ครั้งก็ไม่พอ

สำหรับจิกะแล้ว เรียวฮะซังเป็นคนที่ฉันอยากให้มีความสุขมากที่สุดในโลก

ไม่ใช่เพื่อนธรรมดา ไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่เรียวฮะซังเป็นคู่หูของจิกะล่ะ

ยินดีด้วยที่จบการศึกษาอีกครั้งนะ

จากผู้ที่รักเรียวฮะซังมากจนถึงขั้นหึงหวง มัตสึโมโต้ จิคาโกะ

[แปล] บทสัมภาษณ์ exclusive กับ "ฟูจิซาว่า โนบุโยชิ" เจ้าของใหม่ของ SKE48

บทสัมภาษณ์ exclusive กับเจ้าของใหม่ SKE "3,000 ล้านเยนถูกหรือแพง"

https://headlines.yahoo.co.jp/hl?a=20190307-00000034-tospoweb-ent

บทสัมภาษณ์ exclusive เจ้าของใหม่ SKE48 (part 1)
ส่วนบริหารจัดการของวงไอดอล SKE48 นั้นได้ถูกขายจากบริษัท AKS ให้กับบริษัท SKE ซึ่งเป็นบริษัทลูกของ KeyHolder บริษัทจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ JASDAQ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการควบรวมครั้งใหญ่ที่สุดในวงการไอดอลคราวนี้ด้วยราคา 3,000 ล้านเยน คือ ฟูจิซาว่า โนบุโยชิ ประธาน J trust บริษัทแม่ของ Keyholder เราได้สัมภาษณ์กับประธานฟูจิซาว่า เจ้าของใหม่ของ SKE48 แบบ exclusive โดยบทสัมภาษณ์จะมีทั้งหมด 4 part เหตุผลที่ประธานฟูจิซาว่าเลือกลงทุนในธุรกิจไอดอลคืออะไรกันนะ?

- สิ่งที่ทำให้คุณตัดสินใจเลือกธุรกิจของ SKE48 คือ?
ฟูจิซาว่า: บริษัท KeyHolder น่ะ เดิมทีทำธุรกิจเกมเซนเตอร์ แต่ผมคิดมาตลอดเลยว่าถ้าไม่เปลี่ยนมาทำธุรกิจ content จะไม่มีทางอยู่รอดได้ ในตอนนั้นเอง เราก็ได้เริ่มทำสตูดิโอที่ชินจูกุ ALTA (ที่ใช้ถ่ายทำรายการทีวี "Waratte Ii to mo!" ซึ่งก็คือ KeyStudio ในปัจจุบัน) ในเมื่อเรามีที่ทางอยู่แล้ว ก็จำเป็นที่จะผลิตพวก IP (ทรัพย์สินทางปัญญา เช่น สิทธิบัตร และลิขสิทธิ์ต่างๆ) ออกมา ระหว่างที่ทำธุรกิจที่ ALTA เราก็ได้ติดต่อกับอากิโมโตะ ยาสุชิ (โปรดิวเซอร์ใหญ่ของ 48 กรุ๊ป) และผู้ใหญ่ของ AKS

- ได้พบกับอากิโมโตะซังครั้งแรกเมื่อไหร่?　　
ฟูจิซาว่า: รู้สึกจะเป็นช่วงกุมภา-มีนาปีที่แล้วครับ ประมาณ 1 ปีได้

- ถ้าให้เจาะจง เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มพูดคุยเรื่องการบริหารจัดการ SKE?
ฟูจิซาว่า: เราเริ่มคุยจริงจังก็ช่วงประมาณตุลาคมปีที่แล้ว แต่ไม่ได้เสนอไปทางอากิโมโตะซังนะครับ เราเข้าไปคุยกับทาง AKS หลังจากประเมินด้านต่างๆแล้ว เราก็ได้ตกลงที่จะรับช่วงการบริหาร SKE ต่อ อากิโมโตะซังมาอนุมัติในตอนหลัง คือได้รับการอนุมัติหลังจากที่เราตกลงกันเรียบร้อยแล้ว

- เหตุผลที่เลือก SKE คือ?
ฟูจิซาว่า: SKE เป็นวงที่อุทิศให้กับท้องถิ่นมาก ตัวผมเองก็มาจากจังหวัดกิฟุ ตรงนี้ก็คิดว่าน่าจะเป็นการช่วยฟื้นฟูบ้านเกิดได้ และด้วยการบริหาร SKE นี้ก็จะเป็นการตอบแทนทุกคนใน 3 จังหวัดภูมิภาคโตไกด้วย ที่เป็น SKE ก็เพราะเข้าถึงได้ง่ายในหลายๆด้าน

- คุณรู้จัก SKE มาก่อนมั้ย?
ฟูจิซาว่า: ผมอยู่ในสิงคโปร์มาหลายปี เลยไม่รู้อะไรที่เกี่ยวข้องกับวงการไอดอลญี่ปุ่นเลย ถึงขั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารายการที่น้องสาว (ไอบุ ซากิ, นักแสดง) ของภรรยา (โอโตะฮานะ ยูริ, อดีตนักแสดงละครเวที Takarazuka)ไปออกคือรายการอะไร ผมเพิ่งจะเริ่มจำชื่อเมมเบอร์เมื่อตุลาคมปีที่แล้วเอง ฮ่าๆ ผมได้ไปคอนเสิร์ตจบการศึกษาของมัตสึมุระ คาโอริซังเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ จากนั้นก็เริ่มตามทวิตเตอร์ของมัตสึมุระซัง ประมาณนั้นครับ

- รู้สึกยังไงหลังจากได้ดูคอนเสิร์ตจบการศึกษาของมัตสึมุระ คาโอริซัง
ฟูจิซาว่า: ผมไปดูด้วยความคิดว่าก็เป็นคอนเสิร์ตไอดอลธรรมดา แต่ว่าตรงช่วงที่เป็นละครสั้นเล่าประวัติช่วงค่อนชีวิตของมัตสึมุระซังนี่น่าสนใจมากๆ (หมายเหตุ: เป็นละครเกี่ยวกับชีวิตของมัตสึมุระก่อนเข้า SKE) สำหรับมัตสึมุระซังนี่คิดว่าน่าจะขายคาแรคเตอร์ได้มากกว่าเสียงร้องเพลงซะอีกนะครับ ฮ่าๆ

- คิดว่าเสน่ห์ของ SKE อยู่ที่ตรงไหน?
ฟูจิซาว่า: ผมคิดว่าเป็นส่วนผสมของไอดอลและการเป็น entertainer นี่อาจจะเป็นไอดอลแนวใหม่ก็ได้ ความประทับใจของผมก็อย่างเช่น มัตสึอิ จูรินะซังเป็นคนที่เต้นเก่ง สุดะ อาคาริซังเป็นคนตัวอ่อน แล้วก็เป็นคนที่มีความพยายามสูงมาก เมื่อธันวาคมปีที่แล้วผมไปดูออดิทชั่นรุ่น 9 ก็ได้เจอมัตสึอิซังด้วย

- คุณได้ไปเธียเตอร์ SKE ที่นาโกย่าด้วย
ฟูจิซาว่า: ผมได้ไปดูสเตจจบการศึกษาของมาจิ โอโตฮะซังเมื่อพฤศจิกายนปีที่แล้ว พอได้ดูแล้วก็แบบว่า "มันอะไรกันเนี่ย!" มันต่างจากการแสดงในเธียเตอร์ที่ผมคิดเอาไว้โดยสิ้นเชิง แฟนๆส่งเสียงเชียร์และโบกแท่งไฟ คนดูมีส่วนร่วมกับเมมเบอร์ มันอดไม่ได้ที่จะคิดว่าพลังพวกนี้มันมาจากไหนกัน

- การลงทุน 3,000 ล้านเยนเพื่อรับช่วงต่อธุรกิจ SKE นั้น ถือว่าคุ้มค่ามั้ย?
ฟูจิซาว่า: มันก็มีหลายวิธีที่จะประเมิน อย่างเช่น ถ้ามองว่ามันเป็นการลดระยะเวลาในการพัฒนา IP (ทรัพย์สินทางปัญญา) ตั้งแต่ศูนย์จนเป็นรูปเป็นร่าง ก็ถือว่าถูกนะ แต่ถ้าดูที่มูลค่าปัจจุบันของ SKE เดี่ยวๆแล้ว มันก็อาจจะแพงไปนิด เราก็ดูอะไรหลายๆอย่าง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าการมี SKE ช่วยให้มูลค่าหุ้นโดยรวมเพิ่มขึ้นเกิน 3,000 ล้านเยน ก็มองได้ว่าถูก จนกว่าจะถึงตอนนั้น มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะทำให้ผู้ถือหุ้นรู้สึกว่า "ดีจังนะที่ซื้อมา"

- ในการควบรวมกิจการก็มีบางเคสที่ซื้อมาเพื่อเลี้ยงให้โตและรอขายต่อ แล้วกับ SKE มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นแบบนั้นมั้ย?
ฟูจิซาว่า: ไม่ครับ ไม่มีทางแน่ เพราะสำหรับ SKE น่ะ ถือเป็นธุรกิจหลักแล้ว เป้าหมายของเราคือการยืนอยู่ที่ต้นน้ำของธุรกิจและขยายธุรกิจไอดอลด้วย IP ของตัวเอง เพราะเรามีแผนที่จะให้ SKE เป็นธุรกิจหลักของ KeyHolder การทิ้งธุรกิจหลักน่ะไม่มีทางเป็นไปไม่ได้เลยตราบใดที่มันไม่เลวร้ายสุดๆจริงๆ


------------------------------

เจ้าของใหม่ SKE "เป็นหน้าที่ของฝ่ายบริหารที่ต้องซัพพอร์ทการฝึกไอดอลและอาชีพที่สอง (second career) ที่จะมารองรับสำหรับไอดอล"

https://headlines.yahoo.co.jp/hl?a=20190308-00000043-tospoweb-ent

บทสัมภาษณ์ exclusive เจ้าของใหม่ SKE48 (part 2)
ในบทสัมภาษณ์ exclusive ครั้งที่ 2 กับประธาน J-trust ฟูจิซาว่า โนบุโยชิ เจ้าของคนใหม่ของวงไอดอล SKE48 ได้คุยถึงแผนการพัฒนาวงในอนาคต ในนั้น เขาได้เปิดเผยแผนที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเปิดโรงเรียนฝึกสอนไอดอลในนาโกย่า รวมถึงการสร้างอาชีพที่สองที่จะรองรับไอดอลหลังจากจบการศึกษาจาก SKE48 เราจะมาเจาะลึก "แผนของฟูจิซาว่า" ที่จะช่วยเพิ่มความสำคัญของ SKE48 ในวงการไอดอล
　　　
- ก่อนมีการเปลี่ยนฝ่ายบริหารในเดือนกุมภาพันธ์ก็ได้จัดประชุมผู้ปกครองของเมมเบอร์ด้วย
ฟูจิซาว่า: ผมก็ได้ไปด้วยเหมือนกัน เพราะคิดว่าต้องอธิบายให้ชัด สื่อสารให้ชัด การทำให้พวกเขาวางใจเป็นเรื่องสำคัญ ในการประชุมก็พยายามที่จะโฟกัสว่า SKE จะยังคงทำเหมือนเดิมเหมือนที่ทำมาตลอด จะยังใกล้ชิดกับท้องถิ่นเหมือนเดิม ส่วนการพัฒนาเพิ่มเติมด้านต่างๆบริษัทเราจะเสนอและจัดการเอง

- แนวคิดในการพัฒนาต่อจากนี้คือ?
ฟูจิซาว่า: เรามีแผนที่เป็นรูปเป็นร่างเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าจะพูดตรงนี้ได้มากแค่ไหน ฮ่าๆ เราได้เสนอแผนหลายๆอย่างให้อากิโมโตะซังด้วย หวังว่าหลังจาก SKE เข้ามารวมแล้วก็จะค่อยๆมีอะไรออกมาเรื่อยๆ อย่างนึงในนั้นก็คือการเป็นประตูเปิดทางสำหรับคนที่อยากเป็นไอดอล เป็นที่ๆให้คนเหล่านั้นได้เข้ามาเรียนในด้านต่างๆ แบบนั้นเราก็ควรจะเปิดโรงเรียน SKE ที่สอนในด้านต่างๆทั้งการร้องเพลง การเต้น และอื่นๆในนาโกย่า เมื่อจบออกมาเขาอาจเลือกเป็นเคงคิวเซย์ของ SKE ก็ได้ เราอยากทำสิ่งที่จะช่วยให้พื้นฐานเขาเปิดกว้างมากขึ้น

- ก็เลยออกมาเป็นโรงเรียนฝึกสอนไอดอล
ฟูจิซาว่า: ใช่แล้วครับ เราจะจัดการสอนโดยครูที่เชี่ยวชาญด้านการร้อง การเต้น และช่วยให้พัฒนาตัวเองมากขึ้น อีกอย่างไอดอลน่ะ ต้องเสียสละอะไรหลายๆอย่างในชีวิตวัยเยาว์ของตัวเอง ผมเชื่อว่ามีอีกหลายๆอย่างที่พวกเขาอยากทำแต่ไม่อาจทำได้เพราะต้องโฟกัสกับการเป็นไอดอล ก็เป็นไปได้ที่เขาจะโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่โดยไม่มีความรู้ในอะไรหลายๆอย่าง คงไม่มีใครสามารถเป็นไอดอลไปได้ตลอดชีวิต ผมคิดว่ามันเป็นความรับผิดชอบของฝ่ายบริหารอย่างพวกเราที่จะต้องดูแลเรื่องอาชีพที่สองที่จะมารองรับพวกเขา ถ้าเขาอยากทำอย่างอื่นก็ได้เหมือนกัน เราต้องซัพพอร์ทเขา เพื่อไม่ให้เขาหลงทิศหลงทาง (หลังจากจบการศึกษา)

- ผู้ปกครองของเมมเบอร์ก็คงจะวางใจได้
ฟูจิซาว่า: เราเป็นบริษัทในตลาดหลักทรัพย์ที่กำลังขยายธุรกิจในหลายๆประเทศ แล้วก็กำลังเติบโตด้วย

- อย่างเช่น การมาเป็นครูในโรงเรียนฝึกสอนไอดอล?
ฟูจิซาว่า: ถ้ามีความสามารถที่จะเป็นครูได้ก็ทำได้นะ ไม่แค่นั้น (กลุ่มบริษัท J Trust) เรายังมีบริษัทที่ผลิตรายการทีวีอีก 2 แห่งซึ่งทำรายการประจำออกอากาศทั่วประเทศ แล้วเรายังมีสตูดิโอด้วย ในต่างประเทศเราก็มีธุรกิจธนาคาร ไม่ว่าพวกเขาอยากจะทำอะไร บริษัทสามารถเสนอทางเลือกให้ได้ อาจจะมาเป็นครูก็ได้ พวกเขาก็คงมีความคิดที่ต่างๆกันไป หลังจากจบการศึกษาจาก SKE ผมว่าก็คงมีหลายคนที่อยากเป็นไอดอล นักร้อง หรือนักพากย์เสียง (นอกจากบริษัท SKE) เราก็มีเอเจนซี่อื่นๆอยู่ พวกเขาสามารถไปต่อได้ เราอยากจะพยายามเต็มที่เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่ดีให้พวกเขา

- สำหรับคนที่อยากลองทำสายการเงิน ก็อาจเข้า J Trust และทำงานที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจในอินโดนีเซียหรือสิงคโปร์ได้ด้วย?
ฟูจิซาว่า: ก็เป็นไปได้ เราก็มีธนาคารพาร์ทเนอร์ในประเทศเหมือนกัน แต่ผมว่าคงไม่ค่อยมีใครผันตัวจากไอดอลมาเป็นพนักงานธนาคารเท่าไหร่หรอกครับ ฮ่าๆ แต่ก็เป็นไปได้ครับ

- ก็คือจะพยายามซัพพอร์ทเมมเบอร์ SKE แม้จบการศึกษาไปแล้วด้วยบริษัททั้งหมดที่มีในกลุ่ม
ฟูจิซาว่า: ใช่แล้ว เราจะเป็นแบคอัพให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้สำหรับอาชีพที่สองของพวกเขา

- ความเป็นไปได้ต่างๆก็เปิดกว้างขึ้น
ฟูจิซาว่า: (ในกลุ่มบริษัท) เรามีบริษัทเอเจนซี่โฆษณา และมีเธียเตอร์ที่ชินจูกุ โตเกียว เรากำลังขยายธุรกิจ live house ด้วย ดังนั้นก็จะมีที่ทางให้พวกเขาได้แอคทีฟเยอะขึ้น

- แล้วจะมีการจัดการแสดงสเตจ SKE ที่ชินจูกุ ALTA ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของ KeyStudio บริษัทในกลุ่มด้วย?
ฟูจิซาว่า: มีความเป็นไปได้ครับ แต่ว่าตารางงานค่อนข้างจะเต็มมากแล้ว ถ้าวางแผนล่วงหน้าหลายเดือนหน่อยก็คิดว่าทำได้

- เหมือนเป็นเธียเตอร์ SKE แห่งที่สองในโตเกียว ต่อจากแห่งแรกที่ซาคาเอะ นาโกย่า?
ฟูจิซาว่า: ก็น่าจะทำได้นะครับ



------------------------------

เจ้าของใหม่ SKE ประเด็นสำคัญที่สุดคือ "มาตรการรักษาความปลอดภัยสำหรับเมมเบอร์"

https://headlines.yahoo.co.jp/hl?a=20190309-00000028-tospoweb-ent

บทสัมภาษณ์ exclusive เจ้าของใหม่ SKE48 (part 3)
หลังจากวงไอดอล SKE48 ควบรวมเข้ากับบริษัทจดทะเบียนอย่าง KeyHolder แล้ว จะต้องเน้นการปฏิบัติตามกฎที่เข้มงวดขึ้น ในบทสัมภาษณ์ exclusive ครั้งที่ 3 กับประธาน J trust ฟูจิซาว่า โนบุโยชิ เจ้าของคนใหม่ของวงไอดอล SKE48 จะกล่าวถึงประเด็นนี้ ในขณะที่ยังมีแรงกระเพื่อมจากกรณีของยามากุจิ มาโฮะ NGT48 อยู่นี้ ประธานฟูจิซาว่าจึงยกประเด็นการปฏิบัติตามกฎ ที่จะเน้นในมาตรการรักษาความปลอดภัยสำหรับเมมเบอร์

- บริษัทแม่ของ SKE อย่าง KeyHolder จะเปิดเผยตัวเลขผลการดำเนินงานของ SKE ในรายงานหรือมีการจัดงานนักลงทุนสัมพันธ์หรือเปล่า?
ฟูจิซาว่า: ตอนนี้ยังอยู่ระหว่างการปรับเปลี่ยน แต่มันคงจะรวมอยู่ในรายรับและผลกำไรในส่วนของธุรกิจบันเทิงของ KeyHolder ครับ สำหรับรายงาน SKE เดี่ยวๆคงไม่มี แม้ว่าในแง่ IP (ทรัพย์สินทางปัญญา) เราจะถือว่า SKE เป็นธุรกิจหลักก็ตาม ถ้าเราดูสัดส่วนรายได้ (ในบรรดาธุรกิจบันเทิงภายใต้บริษัท  KeyHolder) SKE ก็ยังเป็นแค่ส่วนเล็กๆ แต่เพราะเราเป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ ไม่ว่ายังไงก็ต้องเปิดเผยข้อมูลที่จำเป็น คิดว่าน่าจะเปิดเผยมากกว่าแต่ก่อน

- SKE ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ แปลว่าเรื่องกฎต่างๆที่เมมเบอร์และสตาฟฟ์ต้องทำตามจะเข้มงวดกว่าเดิม
ฟูจิซาว่า: เราได้พูดถึงเรื่องนี้ด้วยในการประชุมกับผู้ปกครอง รวมไปถึงสิ่งที่จะขัดกับกฎ สิ่งที่ไม่ควรทำ ผู้ปกครองบางคนอาจจะไม่สบายใจ การจัดประชุมนี้ก็เพื่อให้ผู้ปกครองรู้สึกสบายใจขึ้น แต่กลายเป็นว่าทำให้พวกเขาเป็นห่วงแทน แต่แน่นอน เราจะทำให้ทุกคนมั่นใจว่าจะไม่มีเรื่องการจัดการที่หละหลวมเกิดขึ้นอีก และทุกคนก็ต้องทำตามกฎ กระแสสังคมเองก็เข้มงวดเช่นกัน สื่อเองก็คอยจับตามองอยู่ใช่มั้ยล่ะครับ ยิ่งเราเป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เรายิ่งต้องเข้มงวด

- ถ้าพูดให้ชัด ส่วนไหนที่เข้มงวดขึ้น?
ฟูจิซาว่า: ก็อย่างเช่นธุรกิจไหนที่เราจะเข้าไปลงทุนด้วย กลุ่มไหนที่เราจะเข้าไปร่วมมือด้วย เมมเบอร์จะรู้ข้อมูลเหล่านี้ก่อน ถ้าข้อมูลพวกนี้รั่วไหลออกไปในทวิตเตอร์หรือทางใดทางหนึ่ง คงจะทำให้มีปัญหาภายใน ดังนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็นคือการควบคุมข้อมูลนี่แหละ

- เมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว ได้เกิดเหตุทำร้ายร่างกายยามากุจิ มาโฮะ NGT48 สื่อบางแห่งรายงานว่าเมมเบอร์ NGT บางคนต้องสงสัยว่ามีการติดต่อกับแฟนๆเป็นการส่วนตัวด้วย แล้ว SKE จะทำยังไงเพื่อไม่ให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น?
ฟูจิซาว่า: คิดว่าเราต้องเข้มงวดกับเรื่องนี้ให้มากครับ คนที่อยู่หน้างานจะต้องระวังให้มากที่สุด จริงๆแล้วผมก็ไม่แน่ใจว่า (ที่เมมเบอร์ NGT พบกับแฟนๆส่วนนึงเป็นการส่วนตัว) จริงแค่ไหน แต่วงต้องได้รับการสนับสนุนจากแฟนๆ ดังนั้นเราจะปล่อยให้เมมเบอร์เลือกปฏิบัติกับแฟนๆเป็นพิเศษแค่ส่วนนึงไม่ได้ ผมว่าความเท่าเทียมและความยุติธรรมเป็นเรื่องสำคัญ เราต้องสร้างระบบเพื่อที่ป้องกันไม่ให้เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้น ไม่ว่าจะมีต้นทุนเท่าไหร่ก็ตาม

- มีคนพูดกันว่ากรณี NGT นี้เกี่ยวข้องกับ "นักล่าไอดอล" ที่คอยตามหาที่อยู่ของเมมเบอร์ด้วย ผู้ปกครองเองก็เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเมมเบอร์
ฟูจิซาว่า: เรื่องนี้ต้องจัดการให้ดี แต่เราต้องเริ่มจากทำความเข้าใจสถานกาณ์ก่อน สตาฟฟ์ฝ่ายบริหารต้องมีความตระหนักถึงความรุนแรงของปัญหา ก่อนหน้านี้อาจจะเคยมีสถานการณ์ที่ไม่ได้รับการอนุมัติจากผู้ใหญ่ แต่ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จากนี้จะเป็นเวทีใหม่ เราจะต้องคิดหาทางใหม่ๆ เปลี่ยนแนวทางใหม่ มันยังมีปัญหาอีกเยอะที่ยากจะเข้าใจถ้าไม่ได้ฟังจากคนที่ปฏิบัติงาน เราจะรับฟังความเห็นเหล่านั้นให้ดีๆ เพื่อการนี้ KeyHolder ได้ส่งสตาฟฟ์ไปปฏิบัติงานตามอีเว้นท์ด้วย

- มีความเป็นไปได้ที่จะ ทำในสิ่งที่ยากจะทำได้ในสมัยก่อน?
ฟูจิซาว่า: ใช่ครับ KeyProduction บริษัทลูกของ KeyHolder ที่ผลิตรายการทีวี ก็ทำธุรกิจเอเจนซี่ให้ศิลปินหญิงอยู่เหมือนกัน ในนั้นเราดูแลเรื่องที่อยู่อาศัยและการเดินทางเป็นพิเศษ ก่อนหน้านี้ SKE จัดการอย่างไรเราจะทบทวน อะไรที่ควรทำต่อและวิธีใหม่ๆที่น่านำมาใช้ สำหรับศิลปินชาย พวกเขาเลือกจะนั่งรถไฟไปกลับเองได้ แต่สำหรับศิลปินหญิงเราทำแบบนั้นไม่ได้ เพื่อให้แน่ใจว่าเราตอบสนองกับปัญหาเหล่านี้อย่างทันท่วงที เราจะทำเต็มที่เพื่อปกป้องพวกเขา มันเป็นความรับผิดชอบของพวกเราที่จะสร้างระบบให้ผู้ปกครองวางใจได้



------------------------------

ความรู้สึกของเจ้าของใหม่ที่ฝากฝังการคืนชีวิตชีวาให้ท้องถิ่นไว้กับ SKE "อยากให้เราสนุกไปด้วยกันและตอบแทนให้กับท้องถิ่น"

https://headlines.yahoo.co.jp/hl?a=20190310-00000016-tospoweb-ent

บทสัมภาษณ์ exclusive เจ้าของใหม่ SKE48 (part สุดท้าย)
เรามาถึงตอนสุดท้ายของการสัมภาษณ์ประธาน J-trust ฟูจิซาว่า โนบุโยชิ เจ้าของคนใหม่ของวงไอดอล SKE48 ประธานฟูจิซาว่าได้พูดถึงความกระตือรือร้นที่จะคืนชีวิตชีวาสู่ท้องถิ่น ประธานฟูจิซาว่าที่เป็นทั้งผู้ถือหุ้นใหญ่ของสโมสรฟุตบอล FC Gifu ในลีก J2 ด้วยนั้น การรวม SKE48 เข้ามา เขามีวิสัยทัศน์อย่างไร...

- ในปี 2012 ประธานฟูจิซาว่าได้ลงทุน 150 ล้านเยนจากเงินส่วนตัวเพื่อช่วยไม่ให้ FC Gifu สโมสรฟุตบอลในลีก J2 ต้องออกจาก J league เนื่องจากล้มละลาย
ฟูจิซาว่า: เผอิญว่าผมได้อ่านข่าวใน Yahoo News เกี่ยวกับวิกฤตของ FC Gifu ผมคิดว่าธุรกิจของผมก็โตในระดับหนึ่งแล้ว ถึงเวลาที่เราจะตอบแทนบ้าง ผมเลยติดต่อไปที่  FC Gifu และช่วยเหลือพวกเขา

- ก่อนหน้านั้นคุณได้ข้องกี่ยวกับ FC Gifu บ้างมั้ย?
ฟูจิซาว่า: ไม่ครับ ไม่เคยเลย ในตอนนั้น FC Gifu ไม่สามารถจ่ายหนี้ได้ ผลกำไรก็ติดลบทุกปี ผมเลยเซ็นสัญญาเป็นสปอนเซอร์พวกเขา และด้วยการแนะนำของท่านผู้ว่าฯและนายกเทศมนตรีกิฟุ เราก็ได้รับการรับรองจาก J League และกลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของ FC Gifu ในตอนแรกพวกเขาไม่มีสปอนเซอร์เลยสักราย เลยต้องหาวิธีที่จะดึงความสนใจ ผมรู้จักกับ Ramos (Ruy Ramos อดีตนักฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่น) เป็นการส่วนตัว เลยขอให้เขามาช่วยเป็นโค้ชให้ FC Gifu จริงๆก็ไม่ใช่รู้จักกัน ต้องบอกว่าเป็นเพื่อนดื่มมากกว่า ฮ่าๆ จากนั้นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติอย่าง คาวากุจิ โยชิคัทสึ และ Santos Alessandro ก็มาร่วมทีม ทำให้บรรยากาศดีขึ้น แต่ผมไม่ได้เข้าไปมีส่วนในการบริหารเลย

- เช่นเดียวกับ FC Gifu SKE เองก็มีทำกิจกรรมร่วมกับท้องถิ่นเหมือนกัน
ฟูจิซาว่า: พูดถึงภูมิภาคโตไก คนจะคิดถึง Chunichi Dragons (ทีมเบสบอล) Nagoya Grampus (ทีมฟุตบอล) และ SKE48 FC Gifu ก็เช่นกัน แน่นอนว่า (สำหรับคนที่อยู่ในแถบโตไก) เราโตมากับหนังสือพิมพ์ Chunichi Shimbun และ Chunichi Sports ตัวผมเองก็เป็นแฟนทีม Dragons มาแต่ไหนแต่ไร ผมอยู่รุ่นเดียวกับทัตสึนามิ คาซุโยชิ (อดีตผู้เล่น Chunichi Dragons) เมื่อก่อนปีๆนึงผมจะไปสนามนาโกย่าหลายครั้งเพื่อดูโค้ชโฮชิโนะ เซนอิจิ ดูผู้เล่นอุโนะ มาซารุ พอไปคาราโอเกะเมื่อไหร่ก็ต้องร้องเพลง "Moeyo Dragons" (เพลงเชียร์ประจำทีม Chunichi Dragons)

- อยากให้ SKE ทำให้ท้องถิ่นครึกครื้นขึ้นเช่นเดียวกับที่ Dragons และ  Grampus ทำ?
ฟูจิซาว่า: ก็คิดไว้ว่าอย่างนั้นครับ FC Gifu ก็เหมือนกัน ผมเข้ามาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ในตอนที่กำลังวิกฤตด้วยความตั้งใจที่จะตอบแทนบ้านเกิด ตอนนี้การจัดการทีมก็นิ่งเแล้ว การรวม SKE เข้ามาในครั้งนี้ ก็เพื่อตอบแทนทุกคนในภูมิภาคโตไก ไม่ได้จำกัดแค่กิฟุ SKE น่ะรับบทสำคัญในการคืนชีวิตชีวาสู้ท้องถิ่น ผมคิดว่า (ในบรรดา 48 กรุ๊ป) ไม่มีวงไหนอีกแล้วที่ผูกพันและอุทิศให้กับท้องถิ่นเท่า SKE

- ในบรรดาแฟนๆก็มีความรู้สึกแบบว่า "AKB มาก่อน SKE ไม่ค่อยได้อะไรเท่าไหร่" ในเรื่องนี้ ทุกคนเลยมีความคาดหวังที่สูงมากกับฝ่ายบริหารใหม่และเจ้าของใหม่ที่บ้านเกิดอยู่ในกิฟุ (อยู่ในแถบโตไกเหมือนกัน)
ฟูจิซาว่า: SKE จะทำกิจกรรมโดยมีรากฐานที่ท้องถิ่นเหมือนที่ทำมาตลอด รวมถึงการโปรโมทที่จะคืนความมีชีวิตชีวาให้กับท้องถิ่นด้วย ผมคิดว่า SKE ควรได้รับงบฯที่สมกับในส่วนที่ SKE พยายามทำมา สำหรับเราแล้ว เราอยากให้ธุรกิจเติบโตโดยมี SKE เป็นแกนหลัก รวมไปถึงการขยายธุรกิจที่ต่อเนื่องกัน ทั้งหมดนั่นเราเสนอไปที่ AKS และอากิโมโตะซัง เพื่อให้กรุ๊ปทั้งกรุ๊ปขยายออกไป

- บริษัทในกลุ่ม J Trust และ KeyHolder ก็จะแข็งแกร่งขึ้นด้วย
ฟูจิซาว่า: (ในบรรดาบริษัทที่ควบรวมในเดือน 4) เรามีการร่วมมือกับร้านสะดวกซื้อรายใหญ่ มีโอกาสที่เราจะทำสินค้าศิลปินและออกวางจำหน่ายทั่วประเทศได้ นอกจากนี้ เรายังมีบริษัทผลิตรายการทีวีและเสนอกับสถานีต่างๆ อย่างเช่น สินค้าที่เมมเบอร์ SKE โปรโมททางทีวีก็จะมีวางขายในร้านสะดวกซื้อทั่วประเทศ เรากำลังมองหาทางที่จะเป็นบริษัทที่ทำครบวงจร ผมคิดว่าบริษัทบริหารจัดการไอดอลธรรมดาคงทำไม่สามารถทำได้ถึงขั้นนั้น เพื่อการนั้น ผมว่าการมีบริษัทผลิตรายการทีวีในเครือถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ SKE และการมีช่องทางเหล่านี้ก็เป็นข้อดีที่ content จะได้ขยายออกไปด้วย ถ้าเราสามารถทำครบวงจรได้ ผมคิดว่ามันจะส่งผลบวกที่ไม่อาจประมาณค่าได้ อย่างไรก็ตาม ก็หวังว่าจะทำให้สนุกตื่นเต้นขึ้นครับ

[แปล]รวบรวมบล็อกที่พูดถึงการจบการศึกษาของยูนานะ

บล็อกมินารุน

https://ameblo.jp/ske48official/entry-12439712615.html

การประกาศของยูนะ. โอบะ มินะ.

สวัสดีค่ะ SKE48 ลีดเดอร์ทีม KII โอบะ มินะค่ะ

แม้จะกะทันหัน แต่ในโคเอ็นวันนี้ยูนะก็ได้ประกาศจบการศึกษาค่ะ
ก่อนอื่นเลยก็ ยูนะ เหนื่อยหน่อยนะ

SKE48 ต่อจากนี้ไป ยังไงก็ยังต้องการยูนะ

เด็กที่มีแก่นแท้อันมั่นคงและมุ่งตรงไปข้างหน้าน่ะไม่ได้หากันได้ง่ายๆ

ยูนะมีทั้งความสามารถทั้งเซ้นส์อยู่ในตัว ทั้งเป็นธรรมชาติและมหัศจรรย์
ไม่รู้ตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ทำให้เซอร์ไพรส์และทำให้ทุกคนหลงใหล

ฉันคิดว่าตัวตนแบบนี้แหละที่จะวิ่งนำ SKE48 ต่อไปในอนาคต

แต่ดูเหมือนว่าตัวยูนะเองจะเจอความฝันใหม่แล้ว

การจบการศึกษามันเหงาจริงๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลย
ความรู้สึกที่ห่างไกลกัน
ไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยๆ
เพราะมันเศร้ามากๆ ไม่ว่าใครก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้

แต่ว่า การจบการศึกษาน่ะไม่ใช่เรื่องแย่นะ

ที่บอกว่าอยากให้เด็กที่เราชอบได้ทำนู่นทำนี่
ให้ได้พบความฝันที่งดงามน่ะ

ถึงจะเป็นเรื่องที่ทำใจยากแต่ก็อยากให้คอยผลักดันข้างหลังเขาให้ดี

เพราะฉันเองเรื่องจบการศึกษาก็อยู่ไม่ไกลแล้ว
ไม่ว่ายังไงก็รู้สึกอยากสนับสนุน

ทั้งคาโอตันและยูนะกำลังจะออกเดินทางไป
แม้ว่าไม่มี 2 คนนี้แล้วจะเศร้ามากๆก็ตาม
แต่ฉันคิดว่าการก้าวออกไปในสิ่งใหม่ๆนั้นเป็นเรื่องที่เท่จริงๆ

ถึงจะเหลือเวลาในการเป็นไอดอลน้อยแล้ว
แต่ก็หวังว่าจะได้สร้างความทรงจำดีๆเพื่อยูนะเยอะๆ...

เหนือสิ่งอื่นใด
ขอให้ยูนะสนุกและมีความสุขด้วยเถอะ

มินารุน

--------------------------------------------------

บล็อกชูริ

https://ameblo.jp/ske48official/entry-12440161504.html

ทาคายานางิ อากาเนะ ไอดอลกับอนาคต

ขอบคุณทุกคนสำหรับคอมเม้นท์และไลค์นะคะ

เพราะมันกะทันหัน
ฉันพลาดเรื่องนี้ไป
ก็เลยจะมาพูดถึงเรื่องนี้ค่ะ

ฉันไม่ได้ขึ้นแสดงโคเอ็น
ก็เลยรู้เรื่องช้าไปหน่อย

การจบการศึกษาของโอบาตะ ยูนะจัง

ตอนที่ได้ยินจากเมมเบอร์
ก็เผลอร้อง เอ๋!!? ออกมาโดยไม่รู้ตัว

จังหวะนี้อ่ะนะ!!

ถึงจะเป็นเรื่องที่พูดในบทสัมภาษณ์ไปไม่รู้ตั้งกี่รอบแล้วก็เถอะ

ตอนที่ SKE48 อยู่ในวิกฤติ
เธอเป็นเด็กที่โผล่ขึ้นมาอย่างสง่างาม เป็นคนที่นำเรื่องดีๆมาสู่ SKE48 มากมาย

ด้วยตัวตนของคนๆหนึ่ง
ด้วยพลังที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่อะไรๆมันเปลี่ยนไป
แต่ฉันก็ได้เห็นไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง

เพราะเธอไม่ใช่ประเภทที่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาเท่าไหร่
ทั้งเรื่องที่เจ็บใจ เรื่องที่ลำบาก
คงจะมีอะไรหลายอย่าง

เธอเป็นประเภทที่หาได้ยากใน SKE48
เป็นแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน

รู้สึกเหมือน SKE48 ได้รับแสงอันเจิดจ้า

เธอเป็นเด็กมหัศจรรย์ค่ะ

เธอจะเป็นคนสร้างอนาคต ฉันจมอยู่กับความคิดนั้นโดยไม่ได้รู้เลย
ความคิดที่ว่า "(เธอจะ)จบการศึกษาไปก่อนฉันเองอีก"
มันไม่ได้อยู่ในหัวฉันเลยสักนิด

เรื่องนี้ ฉันไม่ได้พูดถึงยูนะคนเดียวนะ
คือมันเศร้ามากที่ฉันต้องเป็นคนมาอำลาส่งรุ่นน้องน่ะ

สักวันฉันอยากให้เธอมาอำลาส่งฉัน

แล้วก็อยากให้เธอปกป้องอนาคตของ SKE48 ให้ดี
อยากให้เธอสร้างมันขึ้นมา

ฉันอยากเห็นเธอในแบบนั้น
ไม่ว่ายังไง นี่ก็เป็นสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

แต่ว่ายูนะน่ะ
เป็นไอดอลแบบที่ซื่อตรงต่อตัวเอง ไม่มีบิดพลิ้ว
เป็นไอดอลที่ทำให้คนหลงใหล

คงจะทำให้ใครหลายคนซาบซึ้งจับใจ
พลางคิดไปว่า(เธอ)จะไม่เป็นจุดเปลี่ยนที่จะสร้างอะไรบางอย่างให้กับ SKE48 อีกแล้วงั้นเหรอ

แต่บางทีเธออาจเป็นไปแล้วก็ได้

ที่จริง ฉันก็ชอบของแฮนด์เมดนะ
เราชอบเรื่องนี้เหมือนกัน เลยได้ไปร้านขายอุปกรณ์ด้วยกัน 2 คน
ได้เดินดูของนู่นนี่ ซื้ออะไรมาตั้งหลายอย่าง
เป็นความทรงจำที่ดีจริงๆ

ฉันชอบของที่ยูนะทำจริงๆน้า

แม้จะเหลืออีกแค่เดือนนิดๆ
แต่ถ้าได้ไปซื้อของด้วยกันอีกก็คงดีนะ

แล้วก็จนกว่าโอบาตะ ยูนะที่เป็นไอดอลจะถึงท้ายที่สุด
ฉันจะคอยเฝ้ามองเธอเป็นอย่างดีเลยค่ะ


--------------------------------------------------

บล็อกคาโอตัน

http://www2.ske48.co.jp/blog/detail/id:20190213233927478

ยูนานะ

ยูนะที่เกิดมาพร้อมพรสวรรค์นี่สุดยอดจริงๆ

แน่นอนว่านอกเหนือไปกว่านั้นก็คือความพยายาม

อย่างฉันเนี่ย
ไม่ได้เกิดมาพร้อมอะไรแบบนั้น
ฉันมันเป็นพวกดิ้นรนหาทางทำอะไรสักอย่างแล้วก็เกาะมันไว้ให้แน่น
เพราะงั้นกับเด็กที่มีพร้อมอยู่แล้วเนี่ย
ฉันก็ยังอิจฉาอยู่นะ (หัวเราะ)

เซนเตอร์เดี่ยวน่ะ
ต่อจากจูรินะซังกับเรนะซัง
เธอเป็นคนที่ 3

ตั้งแต่ตอนที่เรนะซังจบการศึกษาเป็นต้นมา
ยูนะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ SKE เลย

ในอีกแง่หนึ่ง เมื่อมองกลับไปแล้ว
10 ปีที่ผ่านมา เรามีเซนเตอร์เดี่ยวแค่ 3 คนเอง
ฉันว่ามันเป็นปัญหาทางโครงสร้างอยู่เหมือนกันนะ (หัวเราะ)

ทั้ง Igai ni mango และ Muishiki no iro
เป็นเพลงที่ดีมากๆ
การที่ยูนะเป็นเซนเตอร์
ทำให้อนาคตของ SKE มุ่งไปในทางที่สดใหม่และสดใส

เธอได้สร้างทางเส้นนั้นขึ้นมา

เพราะยูนานะไม่เคยปริปากบ่น สีหน้าก็ไม่แสดงออก
ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้สึกหนักใจ ข้องใจ หรือกดดันอะไรหรือเปล่า

เธอยืนอยู่บนเวทีพร้อมกับสายตาของรุ่นพี่อันเฉียบคมที่มองอยู่ด้านหลัง
เป็นอีกครั้งที่ฉันคิดว่า ยูนะเป็นรุ่นน้องที่พึ่งพาได้จริงๆ

เพราะงั้น
ตอนที่ฉันคิดจะเล่น Fukyowaon
ฉันก็คิดทันทีเลยว่ายังไงก็อยากให้ยูนะเป็นเซนเตอร์ แล้วก็เลยขอไป

ยูนะกับราระกับเรียวฮะ

ทั้ง 3 คนคือคนที่ฉันอยากให้รับหน้าที่สำคัญในเพลงนี้

นี่น่ะ สำหรับฉันมันเดือดมากเลยนะ (หัวเราะ)

ขอบคุณที่มอบสิ่งนี้ไว้ให้
ประกาศจบการศึกษาก็เหนื่อยหน่อยนะ

ที่จริงแล้วสเตจนี้จะต้องเป็นสเตจวันเกิดของฉัน
แต่เพราะฉันข้อเท้าพลิก ก็เลยต้องเลื่อนออกไป กลายเป็นสเตจปกติแทน

เพราะคิดว่าคงไม่ได้มีโอกาสดูสเตจ KII ในฐานะคนดูมากเท่าไหร่
พอมีโอกาสก็เลยคิดว่าไปดูที่เธียเตอร์ดีกว่า
แล้วก็มีประกาศจบการศึกษา

ฉันว่าถ้ามันเป็นสเตจวันเกิดของฉันล่ะก็ เธอคงไม่ได้ประกาศ
ก็เลยรู้สึกว่าดีแล้วที่เธอสามารถประกาศได้เร็วขึ้น แม้นิดนึงก็ยังดี

อันที่จริง ยังไงเธอก็ยังเป็นคนที่ SKE จำเป็นต้องมีอยู่
ฉันไม่อยากให้จบการศึกษาเลย
แต่ยูนะบอกว่าได้เป็นไอดอลมาครบถ้วนสมบูรณ์แล้วและได้เจอเป้าหมายใหม่แล้ว
เมื่อเห็นแบบนั้น ก็คิดว่าคงเปล่าประโยชน์ที่จะหยุดมัน

จนกว่าจะสิ้นเดือน 3 ก็ฝากด้วยนะ

แผ่นหลังที่สุดเท่นั้นจะทำให้คนหลงใหลจนถึงท้ายที่สุดเลยแหละ

คาโอตัน


--------------------------------------------------

บล็อกราระ

http://www2.ske48.co.jp/blog/detail/id:20190212222720262

สิ่งที่คิดในตอนนี้

วันนี้ยูนานะประกาศจบการศึกษาล่ะค่ะ

ยูนานะที่ตัดสินใจแน่วแน่ที่จะเดินไปข้างหน้า ขัดกับท่าทางภายนอกนั้น
มันเท่มากเหมือนกันนะ

ฉันว่ามันเป็นการลาจากที่เบาบางเหมือนสายลมอยู่นะ

แฟนๆทุกคนเองก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกัน
เพราะคิดว่ายังไงยูนานะก็คงอยู่ที่ไหนสักที่หนึ่ง

ตอนที่ได้ข่าวก็ตกใจมากเลยล่ะ

ทำไมกัน?
เพราะอะไร?

ความรู้สึกแบบนั้นมันรุนแรงมาก

น้ำตามันไหลไม่หยุด
รู้สึกเหมือนในใจฉันมันมีรูโหว่

ยูราระ

เราถูกเรียกแบบนั้นบ่อยๆ

ตอนที่ได้รับความไว้วางใจให้เป็นดับเบิ้ลเซนเตอร์น่ะ
ฉันรู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้นมากๆเลย
ความรู้สึกที่ไม่อยากยอมแพ้มันแรงกล้ามาก

เธอเป็นคนๆเดียวที่ทำให้ความรู้สึกนั้นส่องสว่างในใจฉัน การที่ยูนานะจะจบการศึกษามันทำให้ฉันเศร้ามาก คิดไม่ถึงเลยล่ะ

แม้แต่ตอนนี้ที่รู้เรื่อง(จบการศึกษา)แล้ว ฉันก็ยังคิดอยู่เลยว่าอยากจะพยายามไปด้วยกันสองคนให้มากขึ้นกว่านี้

ตัวฉันคนเดียวไม่อาจตั้งเป้าที่ตรงนั้นได้หรอก

แต่ถ้าเป็นเราสองคนก็อาจจะทำได้

ฉันรู้สึกแบบนั้น

แต่ว่า ยูนะกำลังจะมุ่งไปในทางที่ยูนะคิด

เพราะงั้น ราระเองก็จะมุ่งไปในทางที่ตัวเองคิดเหมือนกัน

ตอนนี้ตัดสินใจแล้วล่ะ

ถึงจะพูดแบบนั้น
เส้นทางที่ตัวฉันเองคิดมันก็ไม่ได้ชัดเจนเท่าไหร่หรอก

แต่ฉันจะมุ่งไปโดย
ไม่ลืมที่จะเป็นตัวของตัวเอง
ไม่ลืมที่จะมีความเชื่อมั่นในตัวเอง
ไม่ลืมความรู้สึกขอบคุณที่มีต่อแฟนๆ
ไม่ลืมที่จะคิดลงไปลึกๆไม่ใช่คิดอะไรตื้นๆ

ฉันมองเห็นหนทางท่ามกลางหมอกหนานี้ได้ไกลขึ้นอีกนิดนึงแล้วรึเปล่านะ

ฉันคิด

สำหรับฉัน คนที่มีตัวตนเหมือนยูนะน่ะ
นอกจากยูนะก็คงไม่มีอีกแล้ว
รู้สึกว่าต่อจากนี้ก็คงไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว

เธอเป็นคนที่สำคัญกับฉันมากๆขนาดนั้นเลยล่ะ

เพราะงั้น
ไม่ว่ายังไงก็อยากให้ยูนะเปล่งประกายในทางที่เลือกแล้วให้ได้

ฉันคิดอย่างนั้นแหละ

--------------------------------------------------

บล็อกไอริ

http://www2.ske48.co.jp/blog/detail/id:20190213212113836

เกี่ยวกับการจบการศึกษาของยูนานะ มิซุโนะ ไอริ

[เกี่ยวกับการจบการศึกษาของยูนานะ]

ฉันอาจจะไม่มีความสามารถเรื่องคำศัพท์เท่าไหร่แต่ฉันจะเขียนเพื่อสื่อถึงทุกคนให้ดีที่สุดค่ะ

ฉันรู้มานานแล้วว่ายูนะจะจบการศึกษา

เพราะตัวเองก็ไม่มีประสบการณ์ในการประกาศจบการศึกษาเลยไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงแต่คิดว่าคงต้องมีความกล้ามากๆ

ฉันคิดว่ายูนานะได้ทำหน้าที่ในฐานะไอดอลต่อหน้าแฟนๆได้สมบูรณ์ 100% เลยล่ะ

ฉันจะพูดแค่ตรงนี้นะคะ ตอนช่วงประมาณ Igai ni mango ที่ยูนะแจ้งเกิด  ตอนที่ยูนะคิดเรื่องสปีชที่จะพูดนั้น

เธอคงมีเรื่องที่หนักใจ เรื่องแย่ๆอยู่มากมายแน่ๆ แต่การถูกเลือกให้เป็นเซนเตอร์ Mango แล้วจะบอกว่ารู้สึกแย่ ก็กลัวว่าถ้าพูดไปจะถูกคนต่อว่า
เธอเลยไม่ส่งเสียงใดๆ เรื่องนั้นฉันมองเห็นอยู่นะ

ในขณะที่ยินดีกับการได้เป็นเซนเตอร์ในตอนนั้น ก็มีความคับข้องใจที่กดดันอยู่โดยพวกเราไม่ได้รู้สึกถึง

ฉันน่าจะให้กำลังใจเธอได้มากกว่านั้นนะ มาคิดได้เอาตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว
ยูนานะน่ะ ไม่ว่าจะมีอะไร เธอก็สามารถยืนบนเวทีด้วยรอยยิ้มได้

ตัวฉันน่ะ ถ้ามีเรื่องที่ไม่ชอบก็จะออกมาทางสีหน้า จะพูดออกมาเลย แต่ยูนะน่ะเป็นภาพสะท้อนของไอดอลที่แท้จริง

ช่วงนี้โอโนะ (ชื่อเรียกคู่หูยูนานะกับไอริ) ก็เริ่มมีงานเพิ่มขึ้น

ตอนที่ถ่ายกราเวียร์โอโนะลงใน BUBKA

ตอนที่ทำงานก่อนหน้านั้นก็เหมือนจะเคยพูดไปว่าอยากให้มีงานของโอโนะบ้าง

เป็นเพราะยูนะ ก็เลยได้ถ่ายงานของนิตยสารนี้รึเปล่านะ? ฉันดีใจมากจริงๆ

เพราะมีงานอดิเรกเหมือนกับยูนะ เราก็เลยสนิทกัน

ไม่คิดว่าจะได้รับงาน ได้เล่นด้วยกันทุกวันผ่านการเป็นคู่หูโอโนะแบบนี้

บอกตามตรง มิซุโนะเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีกับการที่จะไม่มีเพื่อนรักที่สนิทกันอยู่ด้วยแล้ว มันรู้สึกเหงามากๆเลยล่ะ
ยูนะจบการศึกษาน่ะเป็นเรื่องดีมากนะ
เธอบอกว่าเป็นไอดอลมาครบถ้วนสมบูรณ์แล้วสินะ
มันเท่มากๆเลยไม่ใช่เหรอ

ตัวฉันเองยังห่างชั้นกับยูนะ ยังเอื้อมไม่ถึงก็จริงอยู่ แต่ฉันอยากจะใช้ชีวิตแบบนั้นล่ะ!
ความคิดนี้มันแรงกล้ามาก
พอได้ฟังคำพูดของยูนะแล้วก็มีแรงฮึดขึ้นมาเลย

จากนี้ก็จะพูดถึงมิซุโนะบ้าง
แล้วรูโหว่ของยูนะนี้ถมให้เต็มยังไง? มีแฟนๆเขียนแบบนั้น

ความเห็นของมิซุโนะคือ รูโหว่อะไรนั่นไม่มีหรอกค่ะ
ด้วยตัวตนเพียงหนึ่งเดียวของยูนะกับความพยายามของเด็กคนนี้ มันถึงออกมาเป็นแบบในตอนนี้ ไม่ว่าใครก็มาแทนยูนานะไม่ได้

แต่ที่ทำได้ก็คือเรื่องที่พูดว่าตั้งเป้าที่จะเซมบัตสึกับเป็นเซนเตอร์ค่ะ

ตอนเริ่มแรกฉันพูดอยู่บ่อยๆว่าจะพยายามเต็มที่เพื่อจะกำลังสำคัญให้ SKE48 ให้ได้

ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ฉันเริ่มไม่ได้พูดถึงมัน

งั้นฉันจะพูดเป้าหมายนั้นอีกครั้งค่ะ

ฉันอยากเป็นเซมบัตสึและเป็นเซนเตอร์ของ SKE48 ค่ะ

จะพยายามเต็มที่โดยไม่ลืมความรู้สึกที่พลุ่งพล่านในตอนนั้น

ฉันจะพูดถึงสเตจก่อนหน้านี้สักหน่อยแล้วกันนะคะ

ไอดอลน่ะ ไม่รู้ว่าตอนจบจะมาถึงเมื่อไหร่

ในขณะที่ไอดอลเปล่งประกายอยู่ก็อยากให้สนับสนุนเต็มที่โดยไม่มารู้สึกเสียใจภายหลัง ฉันคิดอย่างนั้นค่ะ

ชีวิตไอดอลของยูนะจะสิ้นสุดลงในสิ้นเดือน 3
จนกว่าจะถึงท้ายที่สุดก็อยากเชียร์ยูนะให้เต็มที่
ขอฝากให้แฟนๆสนับสนุนยูนะเป็นอย่างดีด้วยนะคะ

ถึงจะเลิกไปแต่เราก็เป็นเพื่อนกันตลอดไป

โอโนะน่ะไม่มีวันตาย

รักเธอนะ

จาก มิซุโนะ ไอริ

--------------------------------------------------

บล็อกยูกิ

https://ameblo.jp/ske48official/entry-12439941257.html

[ยูนะ] อาราอิ ยูกิ 82

อาราอิ ยูกิค่ะ!

Ameblog ครั้งที่ 82

สวัสดีค่ะตอนเย็น!

เมื่อวานไม่มีเวลาก็เลยไม่ได้โพสต์บล็อก

เขียนเสร็จแล้วก็เลยจะโพสต์ล่ะค่ะ

ถ้าโพสต์เร็วกว่านี้หน่อยก็คงดี

เมื่อวานมีสเตจ KII ค่ะ

แล้วก็มีการประกาศจบการศึกษาของยูนะ

ยูน้าาาา

ยูนะบอกฉันแล้วก่อนหน้านี้

ถึงจะมีเวลาทำใจสักพักแล้ว แต่ตอนที่ประกาศก็ยังรู้สึกเศร้าอยู่ดี

อยากให้มันเป็นเรื่องโกหกจัง

การได้เห็นท่าทางที่แสดงอย่างเต็มที่บนเวที

ได้เห็นท่าทางที่มุ่งมั่นเต็มที่กับการทำงานนี้

จะเลิกจริงๆงั้นเหรอ??

ฉันคิดอย่างนั้นวนไปวนมาไม่รู้กี่รอบ

แต่ว่านั่นคือจุดที่ดีของยูนะล่ะ

เต็มที่จนกว่าจะถึงท้ายที่สุด เท่มากเลย

ถึงจะมองดูน่ารัก

แต่ภายในน่ะบ้าบิ่นน่าดู

ยิ่งได้รู้จักยูนะมากขึ้น

ความรู้สึกนับถือมันก็ยิ่งท่วมท้น

เด็กที่ลงตัวพอดีแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆนะ!

เป็นไอดอลที่สุดยอดเลยล่ะ

รักนะ

จบการศึกษาแล้วก็มาเป็นเพื่อนกันเนอะ

จาก ยูกิ

--------------------------------------------------

บล็อกยูซึกิ

https://ameblo.jp/ske48official/entry-12439887161.html

(ส่วนที่พูดถึงยูนานะ)

แล้วก็ตอนจบของสเตจวันนี้ ก็มีประกาศจบการศึกษาจากยูนะล่ะ!

ร้องไม่ได้นะ แม้ฉันบอกตัวเองแบบนั้น

แต่คิดแบบนั้นไปก็ไร้ประโยชน์

เพราะฉันก็ร้องอยู่ดี ฮ่าๆๆ

ทุกคนบอกฉันว่านึกว่าจะร้องหนักกว่านี้ซะอีก

แต่ก็คิดว่า จะมาร้องไห้ยิ่งกว่าเจ้าตัวที่ประกาศได้ไง

ก็เลยพยายามกลั้นไว้

แต่ก็กลั้นไม่ได้เลยซักนิด

การที่ยูนะมีความฝันใหม่เนี่ยเป็นเรื่องที่ดีมากเลยนะ

แน่นอนว่าฉันจะคอยสนับสนุน

จากนี้ต่อไปฉันจะทำแบบนั้นล่ะ

ยูนะที่คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้กับฮิดากะน่ะ 

ทั้งเปล่งประกายแล้วก็น่ารักมากๆ

คนที่สนิทด้วยรอบตัวฉันจะจบการศึกษาไปอีก 1 คนแล้ว

พูดตามตรง มันก็เจ็บปวด

แต่พอคิดว่า

ถ้าผ่านมันไปได้ จะได้เห็นอะไรเพิ่มอีกมั้ยนะ

เพราะงั้นฉันจะทะนุถนอมทุกๆวันที่เหลืออยู่

เพราะคิดว่าถึงจะจบการศึกษาไปก็ไม่ได้แปลว่าความสัมพันธ์เราจะจบลงไปด้วยซะหน่อย

ก็เลยไม่กังวลอะไร

จนกว่าจะถึงท้ายที่สุด

ฉันอยากเป็นคนที่ยูนะจะฝากใจไว้ ทำให้เธอสบายใจได้

ฉันกินบราวนี่ที่ยูนะทำให้ระหว่างทางกลับบ้าน

อร่อยมากๆเลยล่ะ

ขอบคุณนะ!

ที่ประกาศไปก็ เหนื่อยหน่อยนะ

(รูป: ถึงจะใส่ฟิลเตอร์แต่ฮิดากะก็ตาแดงมากเลย)

ทุกคนที่คอยสนับสนุนเอง

ก็คงจะสะเทือนใจกันอยู่

ค่อยๆ มุ่งไปข้างหน้าไปด้วยกันเนอะ

ยังไงทางข้างหน้าก็ยังอีกยาวไกล

งั้นก็

ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ

แผนที่จะไปเที่ยวกับยูนะ

ขอให้ได้ไปเร็วๆด้วยเถอะ

by ยูซึกิ

--------------------------------------------------

บล็อกคุมะ

http://www2.ske48.co.jp/blog/detail/id:20190212225926620

ยูนะจิ

การประกาศจบการศึกษาของยูนานะ

ไม่ว่ายังไงพอได้เห็นท่าทางตอนประกาศ ก็รู้สึกเศร้าขึ้นมา

เหงาจริงๆ

ได้รอยยิ้มของยูนานะช่วยเยียวยามาตั้งเท่าไหร่...

คุมะจิกับยูนะจิ

พอคิดว่าจะไม่ได้เรียกกันแบบนี้เหมือนปกติแล้วก็อดรู้สึกเหงาไม่ได้

ต่อจากนี้แน่นอนว่า ถึงจะจบการศึกษาไปแล้วก็ยังเจอกันได้

แต่ไม่ว่ายังไงก็เหงาอยู่ดี...

แต่ว่า การตัดสินใจเดินไปในเส้นทางใหม่ของตัวเองเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ ไม่ใช่ง่ายเลย...

เพราะงั้น ฉันสนับสนุนความรู้สึกของยูนะจินะ

ไอดอลที่ชื่อว่าโอบาตะ ยูนะน่ะ สุดยอดจริงๆ

ไอดอลน่ะ แม้จะจบการศึกษา

แต่พวกเธอจะยังคงต้องเปล่งประกายต่อไปแน่ๆ

เรื่องนี้แฟนๆทุกคนก็คงจะรู้ดีอยู่

ระยะเวลาจนกว่าจะจบการศึกษา

มาสร้างความทรงจำกับยูนะจิเยอะๆกันเถอะ!

ยูนะจิ รักนะ!

--------------------------------------------------

บล็อกรันรัน

http://www2.ske48.co.jp/blog/detail/id:20190212224724154

เรื่องยินดีกับเรื่องเหงาๆ ยูนาน้าาา

(ส่วนที่พูดถึงยูนานะ)

สวัสดีตอนเย็นค่ะ

รันรัน ยามาอุจิ สุซุรันค่ะ

ก่อนอื่น..

การประกาศจบการศึกษาของโอบาตะ ยูนะ

ยูนาน้าาาา...เหงาชะมัด

ยูนานะที่พูดว่าชอบสุซุรันซังมาตลอดเลยค่ะ

เพราะอยู่กันคนละทีมเลยไม่ค่อยมีโอกาสได้คุยกันเท่าไหร่

พอเวลาเจอกันก็คิดว่าอยากจะคุยด้วยจังนะ

แต่เพราะนิสัยขี้อายนิดๆของฉัน ทำให้ตื่นเต้น

ก็เลยพูดไม่ออกบ่อยๆ

พอมีประกาศ ช่วงเวลาแบบนั้นเป็นอะไรที่ฉันรู้สึกเสียดายมาตลอดเลย...

เพราะงั้นเลยอยากอยู่ข้างๆยูนานะให้ใกล้ขึ้นอีก

อยากสนิทกันจังเลยน้า

เป็นคนเดียว ที่พูดว่าชอบฉัน

เป็นรุ่นน้องคนสำคัญเลยล่ะ...ร้องไห้

รุ่นน้องที่บอกว่าชอบฉันน่ะ

ล้ำค่ามากจริงๆล่ะ!!! ร้องไห้

ยูนานะ

ยินดีด้วยที่ประกาศจบการศึกษา

ฉันคิดว่า มันคงเป็นผลที่ออกมาจากความหนักใจมากๆ

ฉันเองก็เคยคิดกลับไปกลับมาเหมือนกัน

ตั้งกี่ครั้งที่อยากจบการศึกษา...ไม่จบดีกว่า...

การตัดสินใจครั้งนี้ คงเป็นการตัดสินใจที่แน่วแน่

แล้วเธอก็เพิ่งจะ 17 เองนี่นะ

เรื่องที่อยากทำ เรื่องที่สนุกๆ อนาคตที่ยังไม่เคยเห็น

ฉันอยากให้เธอไปให้สุดเลย!!

ยูนานะ ช่วงเวลาจนกว่าจะจบการศึกษา

เพราะสัญญาไว้แล้วว่า เมื่อเราเจอกันก็มาอยู่ด้วยกันเยอะๆนะ

ดังนั้นฉันจะทำให้เต็มที่เลย!! สัญญา!

อ่าาาา แต่ถึงอย่างนั้น

ก็ยังเหงาอยู่ดี

โอชิเมมจบการศึกษา 

ความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้นี่เองสินะ

ถ้าตอนที่ชอบ ปล่อยเวลาผ่านไป

ไม่พยายามมาเจอ ไม่สนับสนุน ไม่ให้กำลังใจ อย่างเต็มที่

ก็จะต้องเสียดายแน่ๆ...

ฉันเองตอนที่อยากพยายาม

แต่ไม่ได้พยายามให้เต็มที่ ก็เสียดายเหมือนกัน

การจบการศึกษาของเมมเบอร์

ทำให้มีความรู้สึกที่หลากหลาย

เด็กที่น่ารักขนาดนั้นจบการศึกษา

ไม่วายังไงก็เศร้าจริงๆ แต่...

เพื่อให้ยูนานะเป็นเด็กผู้หญิงที่งดงามยิ่งๆขึ้น

ฉันจะสนับสนุนเต็มที่ๆๆ

จนกว่าจะสิ้นเดือน 3 ก็ฝากตัวด้วยนะ!!!!

[Talk] ยูนานะจบการศึกษา

สำหรับแฟนๆแล้ว การจบการศึกษาของไอดอลเป็นเรื่องที่ทั้งสุขและเศร้าไปพร้อมๆกัน
สุขที่ได้เห็นเขาก้าวไปอีกก้าว ไปในเส้นทางที่เขาตัดสินใจเลือกเอง
เศร้าที่เราจะไม่ได้เห็นเขาในฐานะเมมเบอร์วงไอดอลที่เรารักอีกต่อไปแล้ว
เป็นอารมณ์ที่ถ้าไม่ได้มาตามไอดอลก็คงไม่มีวันได้รู้

ที่ผ่านมา SKE มีเด็กที่เป็นดาวรุ่งมากมายหลายคน จบการศึกษาออกไปในขณะที่อนาคตในวงกำลังสดใสแบบสุดๆ
แต่สำหรับเรา คงไม่มีครั้งไหนอิมแพ็คเท่ากับครั้งนี้ ถือเป็นอีกหน้าประวัติศาสตร์ของ SKE เลยก็ว่าได้
เมื่อเด็กที่ถูกวางตัวให้เป็นเอซคนต่อไปของวง เด็กเพียงคนเดียวที่ได้เป็นเซนเตอร์เดี่ยวต่อจากระดับตำนานอย่างจูรินะกับเรนะ เด็กที่ทุกคนมองว่าเป็นอนาคตอันสดใสของ SKE อยู่ดีๆก็ประกาศจบการศึกษาโดยไม่มีวี่แววมาก่อน
ทุกคนก็คงตกใจแล้วก็มีคำถามผุดขึ้นมาเต็มในหัวไปหมดเหมือนๆกัน

มันเกิดอะไรขึ้น? เพราะอะไร?
ทำไมยูนานะถึงทำแบบนี้?
ไหนเคยบอกว่าจะเป็นคนที่พาวงนี้ไปไง?
ไหนที่เคยบอกว่าจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงอิมเมจของวง?
ไหนที่เคยบอกว่าอยากจะไปนาโกย่าโดมด้วยกัน?
ไหนที่เคยบอกว่าจะไปงานขาว-แดงด้วยกัน?
ไหนที่เคยบอกว่าจะเป็นเซนเตอร์คู่กับราระ?
มันหายไปไหนหมดแล้ว?

เราพยายามจัดการกับความรู้สึกตัวเองอยู่นาน (นานกว่าตอนเรนะโอชิคนแรกของเราแกรดซะอีก)
กว่าจะกล้าเข้าไปอ่านบล็อกของยูนานะที่พูดถึงเรื่องนี้แบบเต็มๆ

[แปล] Ameblog ยูนานะ 2019-02-13 "ความรู้สึกของฉัน"

อ่านไป แปลไป น้ำตาก็ไหลออกมาเอง

แฟนๆอย่างพวกเรานี่มัน ช่างไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

ตั้งแต่ได้อ่านบล็อกยูนานะ คำถามในหัวเรามันเปลี่ยนไป มันไม่ใช่ "เพราะอะไรยูนานะถึงจบการศึกษา?"
แต่มันกลายเป็นคำถามที่เราย้อนถามตัวเองกลับว่า "ที่ผ่านมามองข้ามตัวตนจริงๆของยูนานะมานานแค่ไหน?"

ยูนานะไม่ใช่เด็กที่จะบ่นหรือแสดงอารมณ์อะไรลบๆออกมา
เป็นเด็กจิตใจดีที่ใครอยากให้ทำอะไรก็ทำ แถมยังตั้งใจทำออกมาได้ดีด้วย
ในอีกทางนึง เรามองว่าคงเป็นเพราะยูนานะโตขึ้นแล้ว
มีความคิดเป็นของตัวเอง แล้วก็อยากสลัดภาพบางอย่างทิ้งไป ซึ่งก็อาจเป็นภาพที่พวกเราเองนี่แหละยัดเยียดให้

พวกเราเอาแต่มองว่ายูนานะน่ารัก แต่ไม่เคยสนใจเลยว่าแท้จริงยูนานะอยากเป็นแบบไหน
ช่วงหลังที่น้องตัดผมสั้น เปลี่ยนแนวเป็นชาวร็อค หลายคนกลับคอมเม้นต์ว่าชอบยูนานะที่น่ารักใสๆมากกว่า
พวกเรายัดเยียดความคิดของพวกเราให้น้อง โดยที่ไม่ค่อยสนใจความคิดของตัวน้องเองซักเท่าไหร่

พวกเรามัวแต่คิดว่ายูนานะคือความหวัง คือความฝัน คืออนาคตของวง
พวกเราคาดหวังสูงมากถึงมากที่สุดในตัวเด็กผู้หญิงคนนี้
แต่พวกเราไม่เคยสนใจเลยว่า จริงๆแล้วยูนานะรู้สึกยังไงกับทุกความคาดหวังที่ได้รับมา
พวกเราไม่เคยสนใจเลยว่า ตัวยูนานะต้องแบกรับความกดดันมากแค่ไหน
ไม่ใช่ในฐานะไอดอล แต่ในฐานะเด็กคนหนึ่งที่เข้ามาในวงการนี้โดยที่ไม่เคยชอบหรือรู้จักไอดอลมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
ถึงในบล็อกยูนานะจะไม่ได้เขียนออกมาตรงๆ แต่ก็รับรู้ได้ว่ามันคงยากมากสำหรับยูนานะ

เมื่อเราคาดหวังกับอะไรบางอย่างไว้ แล้วผลที่ออกมามันไม่เป็นอย่างที่หวัง ก็ย่อมต้องผิดหวังมากเป็นธรรมดา
แต่ในกรณีนี้เราไม่ได้ผิดหวังกับยูนานะ เราผิดหวังกับตัวเราเองมากกว่าที่ไปตั้งความคาดหวังไว้แบบนั้นโดยไม่ได้ใส่ใจตัวน้องเลย

นึกไม่ถึงจริงๆว่าการชอบไอดอลจะให้ข้อคิดชีวิตอะไรแบบนี้ได้ด้วย

ตอนนี้เรารู้แล้วว่า อะไรก็ได้ ขอแค่ให้ยูนานะมีความสุข
ขอแค่ให้ยูนานะยิ้มได้ออกมาจากใจ
แค่นี้เราก็พอใจแล้ว

ระยะเวลา 3-4 ปีที่ผ่านมา การมียูนานะอยู่ใน SKE สำหรับเราถือเป็นลาภอันประเสริฐแค่ไหนแล้ว (ฮาาาาา)

ก็อย่างที่ยูนานะบอกแหละค่ะว่าในฐานะไอดอลก็ได้ทำสำเร็จลุล่วง จบครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว
เด็กที่ใช้เวลาอยู่ในวงแค่นี้ แต่ถึงขั้นได้ยืนเป็นเซนเตอร์ซิงเกิ้ลหลัก เป็นคนจุดประกายให้วงนี้มันร้อนแรงขึ้นอีกครั้ง
เป็นเด็กมหัศจรรย์จริงๆนั่นแหละ

เราชอบประโยคนึงที่พี่นกเขียนไว้ในบล็อก (พี่นกซึ่งปกติไม่ได้สนิทกับยูนานะขนาดนั้น)
ที่บอกว่า
"(เธอ)จะไม่เป็นจุดเปลี่ยนที่สร้างอะไรบางอย่างให้กับ SKE48 อีกแล้วงั้นเหรอ...แต่บางทีเธออาจเป็นไปแล้วก็ได้"

มันใช่เลย ยูนานะเป็นคนที่สร้างความเปลี่ยนแปลงให้ SKE ไปเรียบร้อยแล้ว

หลังจากนี้ก็อยากให้ยูนานะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักอย่างมีความสุข อัพโซเชี่ยลบ้าง พอให้ได้เห็นหน้ากัน ให้ได้รู้ว่ายูนานะมีความสุขดี
แค่นี้ก็พอแล้ว

ส่วน SKE ไม่ต้องห่วง
เรายังมีเด็กรุ่นใหม่ที่ร้อนแรงและพร้อมจะขึ้นมายืนเป็นแนวหน้าอยู่อีกเพียบ ขอแค่โอกาสที่เด็กๆจะได้แสดงออก
ถ้าจะให้พูด ก็ต้องบอกว่าสถานการณ์ช่วงนี้ดีกว่าช่วงปี 2016 แบบหน้ามือเป็นหลังมือ
มีรายการเยอะมาก หลากหลายช่องทาง ทั้งฟรีทีวี ทั้งวิทยุ ทั้งสตรีมมิ่งออนไลน์
ก็หวังว่าเด็กๆจะคว้าไว้ได้เมื่อโอกาสมาถึง

จบค่ะ

ปล. เราจะเป็นหนักกับยูนานะมากหน่อย เพราะเห็นน้องมาตั้งแต่เดบิวต์เปิดตัวในงานจับมือ จนขึ้นอันเดอร์ในสเตจทีม S ครั้งแรก จนได้มาถึงตอนนี้ เหมือนเห็นลูกโต
ปล2. ไม่ว่ายูนานะจะอยู่ไหน ยูนานะก็จะเป็นลูกเราเสมอค่ะ
ปล3. ยูราระของพี่.......................................
ปล4. เดี๋ยวจะเอาที่แปลบล็อกเมมเบอร์คนอื่นที่เขียนถึงยูนานะมาลงให้อ่านอีกที